ယေန႔ စစ္တပ္ ဘာေတြ ျဖစ္ေနသလဲ (၁၁)

လူသားတစ္ဦး၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို အျပည့္အ၀ ရရွိခံစားေစၿပီး၊ လူႀကီး လူေကာင္း တစ္ ေယာက္ ျဖစ္လာမည့္ လူငယ္တုိ႔အား၊ မဟုတ္တာ၊ မမွန္တာ မလုပ္တတ္၊ မလုပ္ခ်င္၊ မလုပ္၀ံ့ေအာင္၊ မိမိ ကိုယ္က်င့္ သိကၡာပိုင္း၊ အျပဳအမူပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ အနည္းငယ္မွ် အပြန္းအပဲ့ မခံ၀ံ့ေသာ သတၱိ၊ လူျမင္ကြင္း ေရွ႕ေရာ၊ ေနာက္မွာတြင္ပါ တည္ၾကည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စာရိတၱ၊ ခံယူခ်က္ စိတ္ဓါတ္တို႔ကို ၿမဲၿမံေသာ ခါး၀တ္ ပုဆိုးကဲ့သို႔ စြဲၿမဲခုိင္မာေစရန္ သင္ၾကား ေပးသင့္သည့္ ဤအရြယ္ ဤအခ်ိန္တြင္၊
ဤကဲ့သို႔ေသာ လူကြယ္ရာ ခိုးေၾကာင္ခိုး၀ွက္ျဖင့္ လုပ္တတ္၊ ေဆာင္တတ္ေသာ မသမာ စိတ္ထား၏ အစျပဳလုပ္ရပ္မ်ား အျဖစ္၊ မသိလုိက္ ဘာသာ သင္ေပးလုိက္သကဲ့သို႔ ရွိ၏။ က်ေနာ္တုိ႔၏ မဟာေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက အစပ်ဳိး ေလ့က်င့္ေပး လုိက္သကဲ့သို႔ ရွိသည့္ အထက္ပါ က်ဳံးသြင္း ေစစားခ်က္မ်ား အနက္မွ အခ်ဳိ႕ကိုသာ နားလည္ ခံစားေတြးဆ ႏုိင္ေစရန္ အစျပဳ ေဖၚျပရျခင္း ျဖစ္၏။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထုိသို႔ အလားတူ ေစစားခ်က္ ေျမာက္မ်ားစြာကို ထပ္မံ ခံစားလာရျခင္းျဖင့္ စိတ္ခံ နဂုိအားျဖင့္ ခုိင္မာသူ လူငယ္တို႔ အားလုံးနီးပါးကို ထပ္တူက်ေသာ စ႐ုိက္တို႔ ကူးစက္ သြားၾကသည့္ အေၾကာင္းမ်ားကို သုံးသပ္ တင္ျပပါအုံးမည္။

က်ေနာ္မွ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေၾကာက္ရြံ႕ ထိတ္လန္႔ဖြယ္ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးမႈမ်ား အေၾကာင္းခ်ည္း ေျပာျပေန၍ ေကာင္းျမတ္ မွန္ကန္ၿပီး၊ ျမန္မာလူငယ္တုိင္း အမ်ဳိးေကာင္းသားတုိင္း က်င့္ႀကံေနထိုင္ အပ္သည့္ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆို၊ အေလ့အက်င့္၊ အေနအထုိင္ စေသာ ျပင္ပအရပ္သား ေလာကတြင္ မရႏုိင္သည့္ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက သင္ၾကားေပးပါ၏။ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေဆာင္ပုဒ္ကပင္ သစၥာ၊ သူရ၊ သိပၸ ဟူသည့္ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္လူရြယ္မ်ား လုံး၀ မရွိမျဖစ္သည့္ အဓိက အရည္အခ်င္း ႀကီးမ်ားကို ေဆာင္ၾကဥ္း ေလ့က်င့္ ေမြးျမဴေစရန္၊ ရည္ရြယ္ သင္ၾကားေပးႏုိင္ေရး ရည္ရြယ္ဖြင့္ လွစ္ထားေသာ မဟာေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေပရာ မြန္ျမတ္မႈမ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္ ေျဖာင့္မတ္ တည္ၾကည္မႈျဖင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအေပး ႐ုိးသားစြာ ေလးစားျမတ္ႏုိး ခ်စ္ခင္ၿပီး၊ အမ်ဳိးဂုဏ္၊ ဇာတိ ဂုဏ္ အေပၚ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ သစၥာေစာင့္သိမႈ ႏွင့္ ႐ုိေသေလးစား ေစာင့္ထိန္းတတ္မႈ ရွိရန္ သြန္သင္ ဆုံးမ ပဲ့ျပင္ပါ၏။ သူရသတၱိပိုင္း ဆုိင္ရာႏွင့္ ပတ္သက္လာလွ်င္ မတရားမႈႏွင့္ တရားမႈ ဟူသည္ကုိ မိမိတို႔၏ ကိုယ္စီ ဆင္ျခင္ ေတြးေတာႏုိင္မႈျဖင့္ ေ၀ဖန္ ပုိင္းျခားမ၍ သမာ သမတ္က်စြာ ရပ္တည္တတ္ေစရန္ သင္ၾကား ေလ့က်င့္ ေပးေသာ စီနီယာ မ်ားစြာရွိပါ၏။ ထုိစီနီယာ မ်ားသည္ ဥပေဒ နည္းလမ္းတက် ေနထုိင္ၾကၿပီး၊ ဂ်ဴနီယာ ဗိုလ္ေလာင္း မ်ားအား ေကာင္းျမတ္ေသာ အေလ့အက်င့္မ်ားကိုသာ သြန္သင္ ပဲ့ျပင္ ေပးေလ့ရွိသည္။ တရားမ၀င္ေသာ ရက္စက္စြာ အျပစ္ေပးသည့္ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဆန္႔က်င္ၾကၿပီး ၎တုိ႔ ဂ်ဴနီယာ ဘ၀က ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ယခု သူတို႔ စီနီယာျဖစ္ေသာ အခါတြင္မူ ထုိရက္စက္သည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးနည္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္ ၾကေသာ္လည္း၊ ဗိုလ္ေလာင္း အခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ရန္ အထက္ နည္းျပမ်ားက တာ၀န္ေပးအပ္ေသာ တာ၀န္က် ဗုိလ္ေလာင္း အမ်ားစုသည္ ထုိတရားမ၀င္သည့္ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို မက္မက္ေမာေမာ ေပးတတ္၊ ရက္စက္ တတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းကေတာ့ ထူးဆန္းေနပါသည္။

မည္သုိ႔ ဆိုေစ၊ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေပးမႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးထဲမွ ေကာင္းျမတ္မႈမ်ားလည္း မ်ားစြာ ပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရ သည္။ သတိၱဟူသည္ မုိက္႐ူးရဲ ဆန္ျခင္းဟူေသာ ဂမူး႐ူးထုိး ျဖစ္ခ်င္ရင္ျဖစ္ စိတ္႐ူးႏွင့္ သူရဲေဘာေၾကာင္ ျခင္းဟူ သည့္ အရာရာကို စဥ္းစားဆင္ျခင္မႈ ကင္းမဲ့စြာ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္႔ေနျခင္း အစြန္းႏွစ္ခု အၾကားမွ မြန္ျမတ္ျဖဴစင္ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာ၊ ခုိင္ခုိင္မာမာ အဟုန္ထုထည္ တည္တံ့စြာ ေမြးျမဴထားႏုိင္မႈ စိတ္ဓါတ္ အရည္အခ်င္း တစ္ခု ျဖစ္သည္ ကို ဆိုလုိနားလည္ ေစခဲ့သည္။ ထုိသုိ႔ အနာဂတ္ ျမန္မာျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ လုိအပ္ေနသည့္ စိတ္ဓာတ္ အရည္အခ်င္းမ်ား အေၾကာင္း သင္ၾကားျပသေပးသူ ဆရာေကာင္းတို႔၏ မွာၾကားခ်က္သည္ ယေန႔ လူငယ္ထုအတြင္း ႐ုိးသားရဲရင့္စြာ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ျဖင့္ သူရသတၱိေျပာင္ေျမာက္ေသာ သူရဲေကာင္းမ်ား ေပၚထြန္းလာမႈကို မ်ားစြာ အေထာက္အကူ ျပဳေနေပလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ တုိးတက္ေသာ လူ႔ေဘာင္ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခု တည္ေဆာက္ရန္ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာအားျဖင့္ ေခတ္ႏွင့္အညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးေသာ သိပၸံ အတတ္ပညာတုိ႔ တတ္သိနားလည္ ကၽြမ္းက်င္မွသာ စဥ္းစားဆင္ျခင္သုံးသပ္ ႏုိင္စြမ္း ျပည့္၀စြာျဖင့္ အမွားအယြင္း နည္းပါးေသာ ဦးေဆာင္မႈေပးႏုိင္သည့္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းမ်ား ျဖစ္ထြန္းလာလိမ့္မည္ အေၾကာင္းကိုလည္း က်ေနာ္တို႔ကို ေလးေလးနက္နက္ ေတြးေတာမိေစခဲ့သည္။ ဆိုခဲ့ၿပီးေသာ သစၥာ၊ သူရ၊ သိပၸဟူသည့္ အနာဂတ္ တုိင္းျပည္ တည္ေဆာက္ေရး က႑အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးေသာ အေၾကာင္းရင္းခံ စိတ္ဓါတ္၊ ခံယူခ်က္၊ အေတြးအေခၚတုိ႔ကို ထက္ျမတ္ ျမင့္မားေစရန္ သင္ၾကားေပးသည့္ စစ္တကၠသိုလ္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ သင္ျပမႈ အေျခအေနမ်ား အေၾကာင္းကို က်ေနာ္ စီနီယာ ဘ၀ေရာက္ေသာအခါ ေတြ႔ႀကံဳလာေသာ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားေပၚ မူတည္၍ တင္ျပပါမည္။

ယခုေတာ့ ပထမႏွစ္၏ ရႊင္ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေန႔စြဲမ်ားအေၾကာင္း ျပန္ဆက္ၾကပါအုံးစို႔……။

ပထမႏွစ္ ဘ၀၏ သက္တမ္း ႏွစ္လခန္႔မွစ၍၊ စီနီယာတို႔၏ စည္းကမ္း ၾကပ္မတ္မႈႏွင့္ အျပစ္ေပး အေရးယူမႈတို႔ သည္ ပိုမိုျပင္းထန္လာ၏။ စီနီယာတုိ႔အဆို စစ္ပုံ မက်ေသးဟု ဆိုေသာ ႂကြပ္ဆတ္ဆတ္ ဗုိလ္ေလာင္းတို႔က ပိုအထိနာ၏။ အမိန္႔ နာခံမႈ။ အထက္စီနီယာကို ေၾကာက္ရြံ႕ခန္႔ျငားမႈ၊ ႐ုိေသမႈ ပုံစံတို႔၌ သူတို႔ စိတ္တုိင္း မက် မခ်င္း ပုံသြင္း၏။ အထက္စီနီယာကို ေၾကာက္ရြံ႕ပုံ မရွိေသာ က်ေနာ္ကဲ့သုိ႔ ဂ်စ္ကန္ကန္ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားကို အျပစ္မရွိ အျပစ္ရွာကာ၊ မွတ္ေလာက္ သားေလာက္သည္ထက္ ပို၍ အျပစ္ေပး၏။ အျခားသူမ်ားထက္ စာလွ်င္ ထုိသူမ်ားကို ပိုမို၍ အေနအထုိင္ က်ဳံ႕ေအာင္ ဘက္ေပါင္းစုံမွ ေစာင့္ၾကည့္ အျပစ္ရွာ၏။ အျပစ္ေပးရာတြင္လည္း တရားမ၀င္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ား၊ ရက္စက္ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကို တစတစ သုံး၍ လုံး၀ မခံမရပ္ႏုိင္ေအာင္ ခံစားရသည္အထိ ျပင္းထန္စြာ အျပစ္ေပး၏။

စစ္ေရးျပ၊ လက္နက္ငယ္ ေလ့က်င့္ခန္းမွ အိပ္ေဆာင္သုိ႔ ေန႔စဥ္ျပန္လာရေသာ အျပန္လမ္းသည္ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ ငရဲခန္းသို႔ အျပန္လမ္း တစ္ခုႏွယ္၊ မေလွ်ာက္ခ်င္ ေလွ်ာက္ခ်င္ျဖင့္ ေႏွးေကြး ေလးလံေသာ ေျခလွမ္းမ်ား ျဖင့္၊ အိပ္ေဆာင္သို႔ ျပန္လာရသည့္အခ်ိန္မ်ားသာ ျဖစ္၏။ ထုိ ကာလမ်ားမွာ အလြန္ညစ္ညဴး ဖြယ္ေကာင္းေသာ အေတြးစိတ္ကူးမ်ားသာ ဖိစီးလႊမ္းမိုးေနသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ စုေပါင္းတန္းစီ ကြင္းတြင္ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ စီနီယာတုိ႔သည္ တရားခံတို႔ကို ေစာင့္ႀကိဳႏွင့္ေသာ ရဲမ်ားကဲ့သို႔ အျပစ္ေတြ႔ႏုိင္မည့္ သူကို စူးစိုက္ ရွာေဖြလွ်က္ရွိ၏။ ထုိ႔ေနာက္ စီနီယာတို႔က မိမိ ပထမႏွစ္မ်ားကို၊ တန္းစီလူစစ္ၿပီး လူေပ်ာက္ဆုံးမႈ ရွိ၊ မရွိ စစ္ေဆး၏။ ထုိ႔ေနာက္ မည္သူ၊ မည္၀ါက၊ မေန႔က ဘယ္လို ျပစ္မႈက်ဴးလြန္လို႔ ဆိုကာ က်ေနာ္တို႔ အပတ္စဥ္ တစ္ခုလုံးကို အျပစ္ေပး ပါေတာ့သည္။ ထုိကဲ့သို႔ အပတ္စဥ္အလုိက္ အျပစ္ေပးျခင္းကို တပတ္လွ်င္ (၅) ရက္မွ် ခံစားေနရ ၿမဲျဖစ္သည္။ အေစာပိုင္း ကာလမ်ားက သမ႐ုိးက် တရား၀င္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ား ျဖစ္သည့္ လက္ေထာက္ေမွာက္ (ဒိုက္ထုိးျခင္း)၊ ေလထီးခုန္ျခင္း (လက္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါင္းေပၚတင္၍ အျမင့္သို႔ ေျမာက္သြားေအာင္ ခုန္တက္ရ ျခင္း)၊ ဖားခုန္ (ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထုိင္လွ်က္ ဦးေခါင္းေပၚ လက္ႏွစ္ဘက္ကို တင္ၿပီး ဖါးတစ္ေကာင္ ခုန္သြားသကဲ့ သုိ႔ ခုန္ဆြ၊ ခုန္ဆြ ခုန္သြားရေသာ အျပစ္ေပးနည္း)၊ ဂၽြမ္းထုိးျခင္း (မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ အေနအထားမွ ေရွ႕ၾကမ္းျပင္ အေပၚသို႔ ဦးေခါင္းထုိးစိုက္ခ်ကာ ကိုယ္ခႏၶာ တစ္ခုလုံးကို တပတ္လွည့္သြားေအာင္ လွိမ့္၍ ေရွ႕သို႔ တုိးသြားရ ေသာ အျပစ္ေပးနည္း)၊ စသည့္ အျပစ္ေပးနည္းတို႔သည္ စစ္တကၠသိုလ္မွ တရား၀င္ သတ္မွတ္ထားေသာ အျပစ္ ေပးနည္းမ်ား ျဖစ္၏။

ယခု က်ေနာ္တို႔ သင္တန္းကာလ သက္တန္း အနည္းငယ္ ရလာေသာအခါတြင္ ႀကံဳေတြ႔လာရသည့္ အျပစ္ေပး ခံရမႈ မ်ားသည္ ထုိတရား၀င္ အျပစ္ေပးခြင့္ရွိသည့္ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ အျပစ္ေပးခံရသည္က နည္းၿပီး၊ တရားမ၀င္ ေသာ၊ ရက္စက္ေသာ ျပင္းထန္းေသာ၊ အႏၱရာယ္မ်ားေသာ၊ လူမဆန္ေသာ အျပစ္ ေပးနည္းမ်ားျဖင့္ အျပစ္ေပးျခင္း မ်ဳိးကို တစတစ ျပဳလုပ္ခုိင္းေစျခင္း ခံရလာၾက၏။ ပိုမို ဖိစီးႏွိပ္စက္၊ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ အႏုိင္က်င့္ လာၾက၏။ ထုိသုိ႔ တရား မ၀င္ေသာ ရက္စက္ ျပင္းထန္လွသည့္ အျပစ္ေပး ခံရျခင္းမ်ဳိး မ်ားျဖင့္ မၾကာခဏ ဆိုသလို အျပစ္ရွိသည္ ျဖစ္ေစ၊ ဘာအျပစ္မွ မရွိဘဲလဲ ျဖစ္ေစ၊ မည္သုိ႔မွ် ျငင္းဆန္ခြင့္ မရွိဘဲ အျပစ္ေပးျခင္း ခံလာရ၏။ ဤသုိ႔ ဘုမသိ ဘမသိျဖင့္ အျပစ္ေပးခံရျခင္း အႀကိမ္ အေရအတြက္ မ်ားျပားလာေသာ အခါ က်ေနာ္တို႔သည္ လက္ေတြ႔ ခံစားေနရေသာ ပတ္၀န္းက်င္ အေျခအေန၏ လုိအင္ဖန္တီးမႈကို တျဖည္းျဖည္း ညႇိယူလက္ခံ ႏုိင္လာခဲ့ၾကသည္။ ထုိအခါ ထုေပတာေပ ခံႏုိင္ရည္ ရွိလာေသာ၊ ေခါင္းမာေသာ၊ တဇြတ္ထုိး တေဇာက္ကန္း လုပ္တတ္ေသာ၊ စဥ္းစားဉာဏ္ နည္းေသာ လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ၏။ ေပးသမွ် အမိန္႔ကို မ်က္စိေရွ႕ေမွာက္တြင္သာ နာခံၿပီး၊ ႀကီးၾကပ္သူ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မရွိသည့္ အခ်ိန္၊ ေနရာတုိ႔တြင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္တတ္ေသာ မင္းေစ၊ အမႈထမ္း ေပါက္စ ခပ္ေပေပ လူငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာ၏။ ျဖစ္လည္း ျဖစ္ခ်င္ စရာေပကိုး၊ ျပစ္မႈႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္သည္ ဆိတ္ကို ဆင္ခတ္သည့္ ထူးေျခခ်င္း ခတ္ထားသလိုပင္ မမွ်တေသာေၾကာင့္ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် မေက်နပ္သည့္၊ တရားခံရွာ၍ မေတြ႔ႏုိင္ေသာ ပစၥည္းမဲ့ ေဒါသ ေတြက ေနာက္ဆုံး ကိုယ္ကိုကိုယ္ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္၊ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္မည္ဆုိေသာ ဉာဥ္ဆိုးကိုသာ အလိုလို ေမြးျမဴ လာေစေတာ့ ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ဒါကိုပင္ အခ်ဳိ႕ ဗုိလ္ေလာင္းမ်ားက ေလ့က်င့္သား ျပည့္၀လာၿပီဟု ေျပာသူမ်ား ရွိသလုိ၊ ေလာကႀကီး ဆိုတာ ဒီလုိပါဘဲ၊ သူျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္၊ ကိုယ္ကလည္း ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္မယ္ဆိုေသာ အေတြးအေခၚမ်ား ၀င္ေရာက္ အျမစ္ တြယ္လာသူမ်ားလည္း ရွိလာသည္။ ကိုယ္ထင္ရာ ကိုယ္စုိင္း၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္သူမ်ား ေပၚလာၾက သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ စစ္တကၠသိုလ္၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ အစဥ္အလာ အရ တစ္ေယာက္ မေကာင္းလွ်င္ အမ်ားက စုစည္း အျပစ္ေပးျခင္း ခံရေသာေၾကာင့္ နဂုိက ယဥ္ယဥ္ ေက်းေက်း ေနလာခဲ့ ၾကေသာ ႐ုိး႐ုိးေအးေအး လူအမ်ားစုပင္ မိမိမွ အျပစ္မက်ဴးလြန္၊ စည္းကမ္း မေဖာက္ဖ်က္ပါဘဲလွ်င္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ စည္းကမ္း ေဖာက္ဖ်က္ မႈေၾကာင့္ က်န္ေသာသူ အားလုံးပါ အျပစ္ေပး ခံရေသာ အခါ၊ စည္းကမ္းအတုိင္း ေနထိုင္ၾကသူတို႔ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိ မခံသာျဖစ္လာ ၾကေတာ့သည္။ ဤသို႔ ႐ုိင္းစုိင္းေသာ၊ ေနာင္ေရးကို မတြက္ဆေသာ ခံယူခ်က္ ႏွင့္အတူ ႐ုပ္ပိုင္း၊ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ မ်ားေျပာင္းလဲ သြားမည္ ဆိုလည္း ေျပာင္းလဲခ်င္ စဖြယ္ပင္ ျဖစ္၏။ အဘယ့္ ေၾကာင့္ ဆိုေသာ က်ေနာ္တို႔ အားလုံး ခံစားေတြ႔ႀကံဳေနရေသာ အေျခအေနမ်ားမွ ေန၍ ဘယ္အရာသည္ ဥပေဒ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းႏွင့္အညီ ျဖစ္၍၊ ဘယ္အျပဳအမူသည္ ဥပေဒမဲ့ ျပဳမူ ဆက္ဆံျခင္း ခံရေသာ မတရားမႈ ျဖစ္သည္ ဆုိင္ျခင္းကို ေ၀ဖန္ခြဲျခားႏုိင္စြမ္း မရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ အားလုံးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ အထက္ အာဏာပိုင္လုပ္သူ ၿငိဳျငင္ေစေသာ အမႈကို မိမိတို႔က က်ဴးလြန္မိေသာေၾကာင့္ ရရွိခံစား လာရေသာ ျပစ္ဒါဏ္မ်ား သာ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆ ယုံၾကည္သူ မ်ားလာၿပီး။ အထက္ အရာရွိႏွင့္ သင့္တင့္ေအာင္ ေနတတ္လွ်င္ အေန၊ အစားေခ်ာင္လည္မည္။ မသင့္တင့္လွ်င္ အေနအစား ဆင္းရဲ က်ပ္တည္းမည့္ အျပင္၊ အျပစ္မရွိ၊ အျပစ္ရွာ ခံေနရကာ ဘ၀ရပ္တည္မႈ အေျခအေန မတည္ၿမဲေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံျဖင့္ ပုံစံေပးျခင္း ခံလာရႏုိင္မည္။

ထုိ႔အျပင္ အထက္အရာရွိ၊ စီနီယာ ဟူသည္ အဓမၼ၊ ဓမၼ၊ တရားသည္ျဖစ္ေစ၊ မတရားသည္ျဖစ္ေစ ၎တုိ႔စိတ္ထဲရွိ သည့္၊ စိတ္ထင္ရာ အမိန္႔ႏွင့္ ျပစ္ဒဏ္ကို ေပးပိုင္ခြင့္ရွိေသာ၊ အာဏာပိုင္ရွင္မ်ား ျဖစ္ၿပီး မိမိတို႔မွာ ယခု ဂ်ဴနီယာ ဘ၀ ေရာက္ခုိက္ေပးသမွ် ခံလုိက္မည္။ အံႀကိတ္ခံလုိက္မည္။ အဲ…. မိမိတို႔ စီနီယာ ဘ၀ေရာက္လာလွ်င္၊ စီနီယာ အျဖစ္ ေရာက္လာလွ်င္ ဤပုံ ဤနည္းအတုိင္း လက္ေအာက္ ဂ်ဴနီယာမ်ားကို ႏွိပ္စက္ အုပ္ခ်ဳပ္မည္ဟု ေတးမွတ္ ခံယူသူ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားစြာတို႔ ေပၚေပါက္လာေတာ့၏။ ေပျဖစ္တုံးခံ၊ တူျဖစ္လာလွ်င္ ႏွံမည္ဟူ ေသာ စကားပုံမွာ ျမန္မာ စစ္တပ္အတြက္ လြန္စြာ မွန္ကန္ေသာ လူမႈေရး ပုံစံျဖစ္လာေပေတာ့သည္။

က်ေနာ္တုိ႔ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း တက္ေရာက္ေသာ ကာလက ခံစားခဲ့ရေသည့္ တရားမ၀င္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ ေပးနည္းမ်ား အေၾကာင္းကို တင္ျပခြင့္ျပဳပါ။ အခ်ဳိ႕ေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ သာမာန္လူ တစ္ဦး လက္ခံ လုပ္ေဆာင္ ႏုိင္သည့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈ အတုိင္းအတာထက္ ပိုမိုေသာေၾကာင့္ ျပင္ပမွ အရပ္သူ၊ အရပ္သားတို႔က လက္္ခံယုံၾကည္မႈ ရွိခ်င္မွ ရွိမည္။ ယုံခ်င္ယုံ၊ မယုံခ်င္ေနၾကပါ၊ က်ေနာ္တို႔ အမွတ္စဥ္ (၃၉) စစ္တကၠသိုလ္ ဗုိလ္ေလာင္း သင္တန္းကို တက္ေရာက္ခဲ့သူ မည္သည့္ အရာရွိကုိ မဆုိ ေမးျမန္း ေလ့လာႏုိင္ပါသည္။ က်ေနာ္ ေျပာေသာ ျဖစ္ရပ္တို႔ တကယ္ ဟုတ္ခဲ့၏။ မဟုတ္ခဲ့၏ ဆိုသည္ကို စံုစမ္းႏုိင္ပါသည္။

က်ေနာ္တို႔ ႀကဳံေတြ႔ခဲ့ရသည္ အႀကိမ္အေရအတြက္ မမွတ္သားႏုိင္ေတာ့ ေလာက္ေအာင္ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ အျပစ္ေပးခံပြဲ တစ္ခုမွ၊ ပုံစံ နမူနာ တစ္ခုကို ေဖၚျပလုိပါသည္။ အျပစ္တစ္ခု၊ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဗန္းျပ၍၊ က်ေနာ္တို႔ အပတ္စဥ္မွ ဗုိလ္ေလာင္း အားလုံးကို စုေပါင္းတန္းစီးကြင္းႀကီးအတြင္း တင္ႀကိဳ တန္းစီးထားခုိင္းၿပီး၊ မၾကာခင္ က်ေနာ္တို႔ကို အျပစ္ေပးရန္ တာ၀န္က်သည့္ စီနီယာမ်ားက စစ္ယူနီေဖာင္း အျပည့္အစုံျဖင့္ ဆင္းလာ ပါေတာ့သည္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ပီတီဒရက္စ္(PT Dress) ေခၚ ႀကံ့ခုိင္ေရး ၀တ္စုံျဖင့္ အဆင္သင့္ ေစာင့္ဆုိင္း ေနၾကရ၏။ မိမိတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ပင္ မသိလုိက္ေသာ ျပစ္မႈမ်ား၊ ဘယ္သူဘယ္၀ါက က်ဴးလြန္လိုက္မွန္း မသိေသာ လက္သည္ေပ်ာက္ အမႈမ်ား၊ စီနီယာ အေပၚ ေဒါင့္မက်ဳိးေသာ က်ေနာ္အပါအ၀င္ အခ်ဳိ႕ဗိုလ္ေလာင္း တစ္ခ်ဳိ႕၏ မထီမဲ့ျမင္၊ မေလးမစား ျပဳမူ ဆက္ဆံပုံမ်ားကို အျပစ္အျဖစ္ ေဖၚျပၿပီး၊ ထုိအျပစ္မ်ား အတြက္ ထုိက္သင့္ တန္ဖိုးေၾက ေပးဆပ္ရသည့္ ျပစ္ဒဏ္ေပးမည့္ ပြဲႀကီး စတင္ပါေတာ့သည္။ အျပစ္ရွိသည့္အတြက္ အျပစ္ေပးမည္ ဟု ဆုိကာ ဖိုင္နယ္ ဗုိလ္ေလာင္း တာ၀န္က်သူ တစ္ဦး၏ ႏႈတ္မိန္႔ျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးက သူခုိင္းသည့္ အတုိင္း တေသြမတိမ္း လုိက္ပါ လုပ္ေဆာင္ရေတာ့၏။ က်ေနာ္တို႔ အနီးတြင္ အနီးကပ္ေစာင့္ၾကည့္ ၾကပ္မတ္ေနသူ၊ ဒုတိယႏွစ္ ဗုိလ္ေလာင္းမ်ား၊ တတိယႏွစ္ ဗုိလ္ေလာင္းမ်ားက ၎တုိ႔၏ အမိန္႔အတုိင္း က်ေနာ္တို႔ ပထမႏွစ္မ်ားမွ တေသြမတိမ္း လုိက္ပါ လုပ္ေဆာင္မႈရွိ၊ မရွိ၊ ေဒါင့္မက်ဳိးသာ၊ ကလန္ကဆန္ အျပဳအမူျဖင့္ အံႀကိတ္ျခင္းမ်ဳိး၊ မေက်နပ္ေသာ အမူအရာ အၾကည့္ျဖင့္ အထက္စီနီယာကို ျပန္ၾကည့္ျခင္းမ်ဳိးမ်ား ရွိ မရွိ အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ေန ၏။

ထုိသုိ႔ေသာ ျပစ္ဒဏ္ေပးပြဲ အခ်ိန္မ်ဳိးတြင္ အစ ကနဦးအျဖစ္ ေပးေသာ ျပစ္ဒဏ္မ်ားသည္ တရား၀င္ ေပးပိုင္ခြင့္ ရွိသည့္ လက္ေထာက္ေမွာက္၊ ေလထီးခုန္၊ ဖားခုန္ေလာက္ သာျဖစ္၏။ ခက္သည္ကား ထုိသို႔ေသာ လက္၊ ခုန္၊ ဂၽြမ္းေလာက္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးအတြက္ မမႈေတာ့ေသာ ပါမႊား ျပစ္ဒဏ္ ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္၏။ ျပင္းထန္၊ နာက်င္၊ ေနာင္ၾကဥ္ေစမည့္ အျပစ္ေပးျခင္း၊ ခံရခက္သည့္ ပင္ပန္းဆင္းရဲေသာ အျပစ္ေပးခံရခ်က္ စာရင္းမ၀င္ ႏုိင္ေတာ့ ေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔က ပင္ပန္းမႈ အေရထူေနေပၿပီ။ ဂ႐ုစိုက္ေသာ၊ စာရင္းမသြင္းေသာ ပုံစံျဖင့္ ခံႏုိင္ရည္ ရွိလာေပၿပီ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မၾကာခဏ ဆိုသည္ထက္ ပိုမိုစြာ၊ အၿမဲလိုလို၊ အျပစ္ေပး ခံရလြန္း အားႀကီး၍ က်ေနာ္တို႔ အားလုံး၏ ကိုယ္ခႏၶာ၊ တစ္ခုလုံး၊ လက္ေမာင္း၊ ေပါင္၊ ေျခေထာက္တို႔မွာ နာရေကာင္းမွန္း၊ က်င္ရေကာင္းမွန္း၊ မသိေတာ့ေလာက္ေအာင္ ထုံေနၿပီ ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သာမာန္ဖါးခုန္၊ လက္ေထာက္ေမွာက္၊ ေလထီး ခုန္ေလာက္ဆိုလွ်င္ က်ေနာ္တို႔က အိပ္ငုိက္ခ်င္စိတ္ ပင္ေပၚလာက္ေအာင္ ႐ုိးအီေနၿပီ။ လက္ေထာက္ ေမွာက္ေကြး၊ ဆန္႔လိုက္ လုပ္ေနရင္း တခ်က္တခ်က္ ငိုက္ကနဲ ျဖစ္ကာ၊ အသိစိတ္ လြတ္သြားၿပီး တံေတာင္ဆစ္ ညြတ္က် အိပ္ငိုက္သြားသည္ အထိ၊ အျပစ္ေပးခံရမႈ၌ အေလ့အက်င့္ ျဖစ္ေနေပၿပီ။ ထုိသုိ႔ ျဖစ္ရေလာက္ ေအာင္လည္း မိမိတို႔မွာ အိပ္ခ်ိန္ အလြန္ရွားပါးသည့္ တိုင္ေအာင္ ေဒါင့္ေပါင္းစုံမွ၊ ေနရာမေရြး၊ အခ်ိန္မေရြး ႀကံဳးသြင္း ေစာင့္ၾကည့္ ေမာင္းႏွင္ေလ့က်င့္၊ အျပစ္ေပးျခင္း ခံေနရ ေပေသးသည္။ ကဲ... တရားမ၀င္ေသာ ျပစ္ဒဏ္ ေပးနည္းမ်ား အေၾကာင္း ဆက္ၾကပါအုံး စို႔….။

စစ္တကၠသိုလ္မွ သင္ၾကားေပးေနေသာ စစ္ပညာရပ္မ်ားသည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔၏ စစ္ပညာ၊ နည္းနာမ်ားကို နည္းယူ တုပ ရယူထားသည္ ဆုိျခင္းမွာ ဟုတ္မွန္ႏိုင္ဖြယ္ရာ ျဖစ္သည္ဟု ယခု က်ေနာ္ေျပာျပမည့္ ျဖစ္စဥ္မ်ား၊ ထူးျခား ဆန္းက်ယ္ေသာ အျပစ္ေပးနည္းမ်ားကို ေလ့လာလွ်င္ လက္ခံလာေပလိမ့္မည္။

ဦးဆုံး အစၥေရး ခေရာ (ေခၚ) ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ အေနအထားမွ တြားသြားျခင္း၊ ျပစ္ဒဏ္အေၾကာင္း ေလ့လာ ၾကည့္ၾကပါစို႔။ ပုံစံမွာ ကြန္ကရစ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ၀ပ္တြား၍ တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ ဒူးေဒါင္းကိုသာ အသုံးျပဳကာ၊ မိေက်ာင္းကဲ့သို႔ တြားသြားျခင္း၊ အျပစ္ေပးနည္း အေၾကာင္းရွင္းျပ ပါမည္။ ထုိအျပစ္ေပးနည္းမွာ စစ္ေရးျပ လက္နက္ငယ္၊ တုိက္ပြဲ၀င္ ေလ့က်င့္ခန္းမ်ား သင္ၾကားခဲ့စဥ္က လက္ေတြ႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ရေသာ ကိုယ္ဟန္ အမူအရာ တစ္ခုပုံစံ ျဖစ္၏။ ထုိသို႔ တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ ဒူးေဒါင္း ႏွစ္ခုကိုသာ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ထိေတြ႔ေစၿပီး ေရွ႕သို႔ ေရာက္ေအာင္ တျဖည္းျဖည္း တြားတက္ရျခင္းကို သာမာန္ေျမျပင္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခုိင္းက ျပႆနာ မရွိေပ။ စုေပါင္းတန္းစီကြင္း ကဲ့သို႔ မညီမညာ၊ ျဗဳပ္ထေနေသာ ကြန္ကရစ္ ျပင္ေပၚတြင္ တြားသြားရေသာအခါ က်ေနာ္တို႔၏ တံေတာင္ဆစ္ အ႐ုိးထိပ္မ်ားႏွင့္ ဒူးေခါင္းထိပ္တို႔မွ အေရျပားတို႔သည္ ခ်င္းခ်င္းနီေသာ ေသြးကြက္ တို႔ျဖင့္ ပြန္းပဲ့ ဒဏ္ရာရသည္အထိ ထုိအျပစ္ေပးျခင္း မ်ဳိးကို ခံရသည္။ မည္သို႔ဆိုေစ လက္ေထာက္ ေမွာက္ျခင္း ထက္ေတာ့ သူက ပို၍ ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္း ေ၀ဒနာ ခံစားရေပသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။ ။

ဗိုလ္ႀကီးေနသူ (အၿငိမ္းစား တပ္မေတာ္ အရာရွိတစ္ဦး)
ရည္ညႊန္း။ ။ Burma Digest Online Magazine

PDF ဖိုင္ျဖင့္ဖတ္လိုပါက ဤေနရာတြင္ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ယူပါ