နအဖရဲ႕ ေရွ႕ေျခလွမ္းကုိ႐ုိက္ခ်ဳိးဖုိ႔ ျပင္ၾကစုိ႔

ဒီတခါ အာစီယံမွာ နအဖ တုံးေက်ာ္သြားတာလား၊ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္သြားသလား။
ဒါ ေဆြးေႏြးစရာ၊ ျငင္းခံုစရာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ေတာ့ ဒီ အစည္းအေဝးက ရလဒ္ဟာ ဘာႀကီးပဲျဖစ္ေနေန ဗမာျပည္ျပည္သူေတြအတြက္ အထူးသျဖင့္ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ ဖယ္႐ွားေရးအတြက္ သိပ္ၿပီး အေရးမပါပါဘူး။
နအဖကို ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းအလယ္မွာ သိကၡာခ်ႏိုင္တာကလြဲလို႔ သိပ္အေရးပါ ထိေရာက္တာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီမွာ ဘာပဲဆံုးျဖတ္ ဆံုးျဖတ္ နအဖက ဂ႐ုမစိုက္တာ ေသခ်ာတယ္။ သံတမာန္ေရးရာနဲ႔ ႏိုင္ငံ တကာ ဆက္ဆံေရး အပိုင္းကို နအဖအစိုးရက နကမၸတိ လုပ္ထားရတာၾကာၿပီ။ ဂမ္ဘာရီနဲ႔ ပီညဲ႐ိုး တို႔အေပၚ ဆက္ဆံျပေနပံုေတြဟာ ကုလသမဂၢနဲ႔ အိုင္အယ္လ္အို ကိုေတာင္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလို႔ ေျပာေနတာျဖစ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ဂမ္ဘာရီရဲ႕လႈပ္႐ွားမႈကို တ႐ုတ္နဲ႔ အိႏိၵယတို႔က ေထာက္ခံထား တယ္ဆိုတာလည္း သူတို႔ မသိတာမဟုတ္ဘူး။ နအဖဟာ ဒီနယ္ပယ္မွာ သန္းေခါင္ထက္ ညဥ့္မနက္ဘူးလို႔ တြက္ထားၿပီးျဖစ္တယ္။ သူတို႔မွာ လိမၼာထိေရာက္တဲ့ သံတမန္ေရးလႈပ္႐ွားမႈ ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းမ႐ွိေတာ့တာ ၾကာၿပီပဲ။ နေပ နကတ္လို တုတ္ေတာင္းေနတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာရင္ ရမယ္။ အဲဒီ တုတ္ခ်က္ေလာက္ကိုေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက မမႈဘူးလုပ္ေနၾကတယ္။

ၿပီးခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာ သံဃာ့အေရးအခင္းႀကီးက ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း ျပသလိုက္တဲ့ အခ်က္တခ်က္ကေတာ့ နအဖ တကယ္ေၾကာက္တာ သူတို႔ကို တကယ္ကိုင္လႈပ္ႏိုင္တာဟာ ျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြရဲ႕ အံုႂကြမႈသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာပဲ။ သူတို႔တေတြ အခုထက္ထိ အေရးအခင္းရဲ႕ က်ိန္စာကေတာ့ မလြတ္ႏိုင္ေသးဘူးဆိုတာ အဘက္ဘက္မွာ အထင္အ႐ွား ေတြ႔ေနရတယ္။ အခုထက္ထိ လူေတြကို လိုက္႐ွာဖမ္းဆီးေနတာဟာ နယ္ပယ္ေပါင္းစံုမွာ ဆင္ဆာအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေနတာ စတာေတြဟာ သူတို႔ စိုးရိမ္ ထိတ္လန္႔ ေနတုန္းပဲ ဆိုတာကို ျပတာ ျဖစ္တယ္။ နအဖအဖို႔ ၿငိမ္းအဖြဲ႔ေတြအေပၚ မီးမေသလွဘူး ဆိုတာလည္း သူ ေျခတလွမ္းလွမ္းတိုင္း ေတြ႔ေနရတယ္။ တခ်ိဳ႕အဖြဲ႔ဟာဆိုရင္ စစ္အစိုးရက လုပ္ခိုင္းသမွ်ကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ သေဘာမ်ိဳး ေတာင္ ေတြ႔လာေနရၿပီ။ သူတို႔ခ်င္း ထိပ္တိုက္ေတြ႔မွာကို ေ႐ွာင္ဖို႔ႀကိဳစားလို႔ ရပါအုန္းမလား ဆိုတာေတာင္မွ ေတြးစရာျဖစ္လာေနတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ (၂၄) ရက္ေန႔က ေကအိုင္ေအစခန္းကို သိမ္းတာကိုေထာက္ရင္ နအဖ က သူတို႔အေပၚမွာ စစ္ေရးအရကိုပဲ စၿပီး ဖိအားေပးလာေနၿပီ ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။

ဒီလိုအေနအထားမွာ ျပည္တြင္းက ဆန္႔က်င္မႈကိုသာ တကယ္လန္႔သူျဖစ္တဲ့ နအဖဟာ သူ႔တပ္တြင္းက တုန္႔ျပန္မႈကို အဓိကထားၾကည့္ေနတယ္။ တပ္ဟာ သူတို႔ထင္သလို ခိုင္းလို႔ရမရ ဆိုတာနဲ႔ အေျခအေနေတြနဲ႔ သူတို႔ ဆက္ၿပီးအုပ္စိုးလို႔ ရမရဆိုတာကို သံုးသပ္တာပါ။ အခုတေလာ ေလးမွာပဲ တပ္ထိပ္ပိုင္းမွာ ေနရာေတြ၊ ရာထူးေတြ ခြဲတမ္းခ် ေ၀ျခမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔ အေတာ္စိတ္ခ် သြားဟန္တူတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗိုလ္သန္းေ႐ႊရဲ႕ ႀကံ့ဖြတ္ေတြကိုေျပာတဲ့ မိန္႔ခြန္းမွာ သူ႔ကိုယ္သူ အေတာ္ယံုၾကည္မႈ႐ွိတဲ့ ေလသံေတြ ပါေနတာျဖစ္တယ္။

ဘယ္အခမ္းအနား မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ျပည္ပ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ေတြ႔ရာမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ နအဖက တိုင္းျပည္ အေျခအေန တည္ၿငိမ္ ေနပါတယ္လို႔ ေျပာေနတာဟာ သူ႔တပ္ကိုသူပိုင္တယ္လို႔ ယူဆၿပီး ေျပာေနတာသာျဖစ္တယ္။ သူတို႔ေျပာတိုင္းမွာ တိုင္းျပည္အေျခအေန တည္ၿငိမ္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ လမ္းျပေျမပံုအတိုင္း ဆက္လုပ္မယ္ဆိုတာ အၿမဲပါတယ္ဆိုတာ သတိထားမိစရာပဲ။ ဒါေတြ ကျပေနတာ ကေတာ့ နအဖ အေနနဲ႔ လမ္းျပေျမပံုရဲ႕ အဆင့္ (၄) ကို မျဖစ္မေန လုပ္ေတာ့မယ္ ဆိုတာပဲ။

နအဖဟာ ဘာေၾကာင့္မို႔ ဒီ ဆႏၵခံယူပြဲဆိုတဲ့ အဆင့္ (၄) ကို အင္မတန္ စိတ္ထက္သန္ ေနရတာလဲ။ ေသခ်ာတာက သူတို႔အစီအစဥ္အတိုင္းသာ ဆႏၵခံယူပြဲလုပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ အေနနဲ႔ ေထာက္ခံမဲ ၁၀၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ရေအာင္လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဘာမွ သံသယ႐ွိစရာ မလိုဘူး။ သူတို႔ျပခ်င္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းကို ျပလို႔ရေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တုန္းက ဗိုလ္ေန၀င္းလုပ္ခဲ့တာနဲ႔ တေလာက ပါကစၥတန္က စစ္အာဏာ႐ွင္ မူ႐ွာရာ့ဖ္ လုပ္ျပသြားတာေတြ ကိုပဲ ၾကည့္ေတာ့။

တကယ္က နအဖ အခု လုပ္ေနေျပာေနတာေတြမွန္သမွ်ဟာ တခုမွ မ်က္စိလည္စရာ မ႐ွိဘူး။ အင္မတန္ ႐ွင္းေနတာေတြမို႔ အတိုက္အခံေတြအၾကားမွာ ဘာမွ အျငင္းမပြားၾကဘူး။ နအဖ အလိုေတာ္ရိေတြေတာင္မွ အသံမထြက္ၾကဘူး။ (သူတို႔ကို နအဖက ပါးစပ္ပိတ္ခိုင္းထား လို႔လည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မယ္)။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ၾကည္ စကားေျပာတယ္ ဆိုတဲ့ လုပ္ဇာတ္ဟာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မေဗဒါ ေရခပ္ခိုင္းသလို လုပ္ထားတာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္မေျပာနဲ႔ သာမန္လူထုေတာင္ သိတယ္။

ဒီေတာ့ အတိုက္အခံေတြ၊ အထူးသျဖင့္ ေျမေအာက္လုပ္ငန္း လုပ္ေနသူေတြဟာ အဲဒီ လမ္းျပေျမပံု အဆင့္ (၄) လုပ္လာမွာအတြက္ အခုကတည္းက စဥ္းစားျပင္ဆင္တာေတြ လုပ္သင့္တယ္။ အာဏာ႐ွိတဲ့လူနဲ႔ မ႐ွိတဲ့လူနဲ႔ တူတာမဟုတ္ဘူး။ အာဏာ႐ွိတဲ့လူက လုပ္ခ်င္ရင္ ျမန္တယ္။ အခ်ိန္ဆိုတာကလည္း ကုန္မွန္းမသိ ကုန္သြားတတ္တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သံဃာ့ အေရးအခင္းႀကီး တုန္းက ကိုယ္က ေနာက္ကလိုက္ရတာမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ မဟုတ္လား။

ၿပီးခဲ့တဲ့ သံဃာ့အေရးအခင္းႀကီးကို ျပန္ၿပီးသံုးသပ္၊ နိဂံုးခ်ဳပ္ၿပီး ေ႐ွ႕လုပ္စရာေတြ ခ်မွတ္ၾကသင့္ၿပီ၊ ဒါကို ပါ၀င္လႈပ္႐ွားခဲ့သူေတြက အဓိက လုပ္သင့္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔ ဒီေရလိႈင္း လံုးေတြလို ၿဗဳံံးစားႀကီး ေပၚေပါက္လာသလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ တုံးတိျပတ္ေတာက္သြားရသလဲ၊ နအဖ တကယ္လန္႔တာ ဘာလဲ၊ သူ႔တပ္တြင္းကို ဘယ္လို ဂယက္႐ိုက္ခဲ့သလဲ စတာေတြကို ကိုယ္ျဖစ္ေစ ခ်င္တာ၊ ကိုယ့္ဆႏၵအစြဲမပါဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သံုးသပ္သင့္တယ္။

အဲဒီကေန ဘယ္လိုတိုက္ပြဲပံုစံေတြ က်င့္သံုးလို႔ရမလဲ၊ က်င့္သံုးရင္ေကာင္းမလဲ စတာ ေတြကိုလည္း သံုးသပ္၊ ဆံုးျဖတ္သင့္ၿပီ။ ၿပီးရင္ ျပင္ဆင္ရမယ္။ ဒီတုိင္းျပည္မွာက ဘယ္သူကပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ပံုစံုနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ဒီနအဖစစ္ဗိုလ္ေတြကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပတယ္ ဆိုတာ တရားတာ မွန္တာခ်ည္းပဲ၊ ေထာက္ခံရမွာခ်ည္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒါမ်ိဳးဟာ အခ်ိန္မေ႐ြး ေပၚေပါက္လာႏိုင္တယ္။

ကိုယ့္ဘက္က ျပင္ဆင္မႈမ႐ွိဘဲ တိုက္ရတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မျဖစ္ရင္ အေကာင္းဆံုးပဲ။

ဗၾသ