Saturday, May 23, 2009
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
နအဖအဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ဒီလိုဖမ္းဆီးရံုးတင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရသြားတာ - ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕လုပ္ႀကံမႈ ေအာင္ျမင္ သြားတာဟာ နအဖအဖို႔ ႏိုင္ငံေရးအရ လက္ဦးမႈ ရသြားတယ္လို႔ ယူဆစရာ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႔ ဆက္ျဖစ္လာတာ ေတြနဲ႔ ျဖစ္လာ ႏိုင္တာေတြကို ျပန္ေတြးလိုက္ေတာ့ ဒါဟာ နအဖအဖို႔ ကံေကာင္းတာလား၊ ကံဆိုးတာလား စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လူထုနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ေရးဟာ သူ႔တသက္ ကိုယ့္တသက္ လုပ္ရမယ့္ ကိစၥလို႔ သတ္မွတ္ ထားၾကဟန္ တူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနအိမ္ခ်ဳပ္ သက္တမ္းေစ့တဲ့ အခါမွာ အခု ဒီေဖာက္ထြင္းမႈမွာ အိမ္ရွွင္ကို စြဲခ်က္တင္၊ ေထာင္ခ်ဖို႔ လုပ္ႀကံေတာ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ တြက္ထားတာေတြ ထဲမွာ မပါတာေတြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္လာေနလို႔ ဗိုလ္သန္းေရႊ တေယာက္ ထိုင္ေန အေကာင္းသားလို႔ ဆိုရမလို ျဖစ္ေနပါၿပီ။
အိမ္ျဖဴေတာ္မွာ အိုဘားမား တက္လာတဲ့ေနာက္ နအဖ အစိုးရဟာ သူတို႔ ေဖာက္ခ်င္ေနတဲ့ ေရႊႊလမ္း ေငြလမ္းေတာ့ျဖင့္ ေပါက္ ေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ ထင္စားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ကို ရံံုးတင္တဲ့ ဒီကိစၥ တခုတည္းနဲ႔ပဲ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြဟာ “ဆုခ်တာခံရမလား ထင္လို႔ ဝင္သြားတာ၊ ထိပ္ခ်တာ ခံလိုက္ရတယ္” ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကုလ သမဂၢ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ ဘန္ကီမြန္းကလည္း နအဖကို ကေလးေငါက္သလို အျပစ္တင္တာ ခံလိုက္ရၿပီး ကုလသမဂၢ လံုၿခံဳေရး ေကာင္စီ ကေတာင္ ဒီကိစၥအတြက္ စိတ္ပူတဲ့ အေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ကိစၥကို ေျပာခဲလွတဲ့ တရုတ္တို႔၊ အာစီယံ တို႔ကေတာင္ “ပညာေပး” တာ ခံေနရပါၿပီ။ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္လို ႏိုင္ငံကိုရွွင္းျပရ၊ ထိုင္းနဲ႔ ကေတာက္ကဆ ျဖစ္ရ၊ ဒါ့အျပင္ အီးယူက ဘာမ်ား ေျပာလာဦးမလဲ၊ တျခားႏိုင္ငံေတြက ဘာေတြ ေျပာဦးမလဲဆိုၿပီး ထမင္းလံုး တေစၧေျခာက္တာ ညတိုင္း ခံေနရပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ သံခင္း တမန္ခင္း အရ၊ ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး အရ နအဖအဖို႔ အႀကီးအက်ယ္ နစ္နာရတဲ့ ဘယ္သူမျပဳ မိမိမႈ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ကို ရံုံုးတင္လိုက္တာဟာ နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အတြက္ ဝမ္းသာ စရာလား၊ စိတ္ညစ္ စရာလား ဆိုတာကို သိခ်င္ရင္ ရန္ကုန္နဲ႔ တျခားၿမိဳ႕ႀကီး ေတြမွာ လံုၿခံဳေရးေတြ အျပည့္ ယူေနရတာကို ၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။ ပဒူအံုကို တုတ္နဲ႔ ထိုးမိသလို ျဖစ္ဖို႔ မ်ားေနပါၿပီ။ တကယ္လို႔ သာ ဒီကိစၥေၾကာင့္ လူထုအံုႃကြ လာတယ္ဆိုရင္ ဘယ္သူက ေသြးထိုးေပးလို႔၊ ျပည္ပက ေျမွာက္ေပးလို႔ စသျဖင့္ ေျပာလို႔ မရတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ။ ဗမာျပည္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေရးကိစၥေတြ မွန္သမွ်ဟာ အုပ္စုိးသူမ်ား ဖက္က မေတာ္ မတရား လုပ္တဲ့အတြက္ ေပၚထြက္လာတာေတြ ခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာတရားပါ။ စားဝတ္ေနေရးနဲ႔ လံုးခ်ာလိုက္ေနတဲ့ ျပည္သူလူထုဟာ အလကားေနရင္း လမ္းေပၚ ထြက္ၿပီး ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္မရွာၾက ပါဘူး။ သံဃာေတာ္မ်ားလည္း အလားတူပါပဲ။ ဒီလို တိုင္းျပည္ အတြက္ အေရးပါတဲ့ အမႈႀကီးတခု၊ ႏိုင္ငံတကာကလည္း အာရံုုစိုက္မယ့္ အမႈမ်ိဳးကို ဖန္တီး လိုက္ရတာဟာ တကယ္ေတာ့ နအဖအတြက္ ေျပာရင္လည္း မရဲပဲကြၽဲၿပဲ စီးရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သံတမန္ ေလာကကို ဟန္ျပအေနနဲ႔ တရက္ထဲသာ တရားရံုုး တက္ခြင့္ ျပဳခဲ့ေပမဲ့ က်န္တာ အားလံုးကို ေထာင္ထဲမွာ တံခါးပိတ္ စစ္ေဆးေနပါတယ္။ ဒါဟာသူတို႔ဖက္က က်ိဳးေၾကာင္း မခိုင္လံုေၾကာင္း၊ မရိုုးသား ႏိုင္ေၾကာင္း ဝန္ခံတာတမ်ိဳးလို႔ ယူဆရင္ ရပါတယ္။
အခုေတာ့ အမႈကို လူအမ်ားေရွ႕႔ေမွာက္မွာ စစ္ေဆးေရး ဆိုတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ဟာ က်ယ္ေလာင္ သထက္ က်ယ္ေလာင္ လာေနပါၿပီ။ အစိုးရ ျပတဲ့ သက္ေသေတြကို စစ္ေဆးၿပီးခဲ့ သေလာက္ အရဆိုရင္ ဥပေဒအရ နအဖ မုခ်ရံႈးမွာပါ။ သူတို႔ ဖက္က သက္ေသေတြရဲ႕ အစစ္ခံခ်က္ ေတြဟာ သူတို႔အတြက္ အေထာက္အကူ လံုးဝ မျပဳပါဘူး။ တကယ္ဆိုရင္ တရားခံျပ သက္ေသေတြ ကိုေတာင္ စစ္ေနဖို႔ မလိုေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နအဖဟာ သိုးကို မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ စားခ်င္တဲ့ ဝံပုေလြလိုပဲ “နင္မဟုတ္ နင့္အေဖပဲ” လို႔ ေျပာၿပီး အျပစ္ေပးဖို႔ လံုးပမ္းမွာပါပဲ။ ဒါမ်ိဳးကို ေထာင္ထဲမွာ တံခါးပိတ္ စစ္ေဆးတဲ့ ရံုုးမ်ိဳးမွာလုပ္ရတာ ပိုလြယ္ကူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ႕ အမႈကို အမ်ားျပည္သူ တက္ေရာက္ နားေထာင္ႏိုင္တဲ့ တရားရံုုးမွာ စစ္ေဆးေရးဟာ တရားမွ်တမႈ အတြက္ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တရားခြင္ကို လူထု မ်က္ေမွာက္ ေရာက္ေအာင္ ေတာင္းဆို ၾကရပါမယ္။ ဒါဟာ တရားမွ်တ၊ က်ိဳးေၾကာင္း ဆီေလ်ာ္တဲ့အျပင္ လူတိုင္းသေဘာ တူႏိုင္တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ လတ္တေလာ လႈပ္ရွွားမႈမွာ ထိပ္တန္း တင္ရမယ့္ ေတာင္းဆိုခ်က္၊ ေႄကြးေၾကာ္သံ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည့္ကို ရံံုးတင္တဲ့ကိစၥဟာ ၂ဝ၁ဝ ေရြြးေကာက္ပြဲကို ဝင္ဖို႔ ျပင္ေနတဲ့ လူေတြအတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလး အၾကပ္ရိုက္ သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ နအဖလုပ္လိုက္တာက သူတို႔ကို ယမ္းေခ်းပန္း တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္လို႔ သာ သူတို႔ အေနနဲ႔ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သေဘာထားေပးဖို႔ ေမးျမန္းေတာင္းဆိုလာရင္ သူတို႔ဟာ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေခါင္းေရွွာင္ ခ်င္ၾကမွာပါ။ နအဖအလိုကို လိုက္ေျပာရင္ မဲရမွာကို ထိခိုက္မယ္၊ နအဖကို ဆန္႔က်င္ရင္ ေရြြးေကာက္ပြဲ ဝင္ခြင့္ေတာင္မွ ရခ်င္မွ ရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီကိစၥမွာ တတိယ အင္အားဆိုသူ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေျပာဖို႔ ေခါင္းေရွွာင္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ၂ဝ၁ဝ ေရြြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီ အတြက္ ေလ့က်င့္ေနတာလည္း ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႔နဲ႔ေျပာင္းျပန္၊ ျပည္သူလူထုကေတာ့ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိုယ့္ ခံစားခ်က္၊ ကိုယ့္ အျမင္ေတြကို ရဲရဲ တင္းတင္းပဲ ေဒါသနဲ႔ ေျပာေန ၾကပါတယ္။ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ေတြ ေဖာ္ျပ ေနၾကပါတယ္။ ဒီလို အေျခအေနမွာ အခ်ိန္မေရြြး ေပါက္ကြဲ ထြက္ႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ဗမာျပည္အေရး နားလည္သူတိုင္း ေတြးမိၾကမွာပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အမႈ ဆင္ၿပီးတင္တာ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမွ အခ်ိန္ကုန္ခံ ေဆြးေႏြး မေနၾကေတာ့ပါဘူး။ ဘာကို-ဘယ္လို လုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ေဆြးေႏြးၾကမွာပါ။ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ၊ သံဃာ၊ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ၿမိဳ႕ေန ဆင္းရဲသား၊ စာေရးစာခ်ီ ဝန္ထမ္း၊ ပညာရွွင္၊ ကုန္သည္ပြဲစား၊ စစ္ဗိုလ္စစ္သား၊ အိမ္ရွွင္မ၊ မေျပာပဲ ဘယ္သူမွ မေနပါဘူး။
ဒီအေျခအေနကို နအဖအစိုးရလည္း မသိတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ အတြက္ အနည္းဆံုး ေရြြးေကာက္ပြဲ ျပင္ဆင္တဲ့ ကာလနဲ႔ က်င္းပတဲ့ ကာလမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို လူထုထဲမွာ မလႈပ္ရွွားႏိုင္ေအာင္ လုပ္ထားဖို႔က ပို အေရးႀကီး ေနပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူတိုဖက္က ၾကည့္ရင္လည္း ေသေျမႀကီး - ရွွင္ေရႊထီး လုပ္လိုက္ ရတာပါ။ သူတို႔က အမႈကို အျမန္ ၿပီးျပတ္ေအာင္ တက္သုတ္ရိိုက္ စစ္ေနတာ၊ ကေမ်ာသံုးပါး စြဲခ်က္တင္တာ တို႔ကို ေထာက္ၾကည့္ရင္ နအဖ စစ္ဗိုလ္ေတြ ဘယ္ေလာက္ ေျခာက္ျခား ေနတယ္ဆိုတာ အတိုင္းသား ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။
Monday, May 25, 2009
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုဖမ္းထားၿပီးေနာက္ ငယ္ထိပ္ ေႁမြေပါက္သလို ျဖစ္ေနတဲ့ နအဖ
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း
Subscribe to:
Posts (Atom)
