ကမၻာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏုတ္ခ်က္မ်ား(၂)

အရင္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲတုန္းက ဆိုလို႔ရွိရင္ လူမ်ိဳးျခားတေယာက္ကို တိုက္ခဲ့ရတာ။ လူမ်ိဳးျခား ကို တိုက္ရတာထက္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း ျပန္ၿပီးတိုက္ရတာက အင္မတန္မွ စိတ္ညစ္စရာ ေကာင္းတယ္။ မျဖစ္သင့္ မျဖစ္ထိုက္တဲ့ ကိစၥၾကီးပဲ။
(ကမာေကး။ ၁၇-၁၂-၈၈)

တိုင္းျပည္တျပည္မွာ အစိုးရရယ္၊ တပ္မေတာ္ရယ္၊ ျပည္သူလူထုရယ္ တေပါင္းတစည္းတည္း မျဖစ္ႏိုင္လို႔ရွိရင္ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ တိုးတက္မႈမရွိႏိုင္ပါဘူး။ ျပည္သူလူထုကိုလည္း ႏွိပ္စက္ ညႇင္းပမ္းမယ္၊ တပ္မေတာ္နဲ႔ ျပည္သူလူထုၾကားမွာလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီတိုင္းျပည္အေပၚမွာ ေစတနာ နည္းနည္းမွ မရွိဘူးလို႔ က်မတို႔ သက္မွတ္ရမွာပဲ။
(ကမာေကး။ ၁၇-၁၂-၈၈)

ျပည္သူ လူထုၾကားမွာလည္း စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ လုပ္ေနတယ္၊ ဒီလို စိတ္၀မ္းကြဲေအာင္ လုပ္ေန တာဟာ ျပည္သူလူထုက လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ က်မတို႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္တဲ့ သူေတြကလည္း လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တပ္မေတာ္ကို ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ သံုးခ်င္တဲ့ သူမ်ားက လုပ္ေနတာပဲ ျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ ဒီလိုစနစ္မ်ိဳးကို က်မတို႔ အားလံုးကေနျပီးေတာ့ အတိုက္အခံလုပ္ရမယ္။
(ကမာေကး။ ၁၇-၁၂-၈၈)

ဒီမိုကေရစီ စနစ္ေအာက္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ အမ်ားစုရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္အရ အနည္းစုက လုပ္ရ တယ္ဆိုေပမဲ့ အနည္းစုကို အမ်ားစုက အတိုက္အခံလုပ္တယ္၊ ႏွိပ္စက္တယ္၊ ညွဥ္းပမ္းတယ္၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတယ္ ဆိုတာ လံုးလံုးမရွိရဘူး။
(ကမာေကး။ ၁၇-၁၂-၈၈)

ႏိုင္ငံေရးသမား အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ တိုင္းျပည္ အက်ိဳးအတြက္ လုပ္ခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိမိအက်ိဳးအတြက္ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားရွိပါတယ္။ တခ်ိဳကေတာ့ ႏိုင္ငံေရး သက္သက္ လုပ္စားခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလုပ္စားတာ အက်င့္ျဖစ္ေနၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရးပဲ လုပ္စားေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ားလည္း ရွိပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံေရး သမားအမ်ိဳးမ်ိဳးထဲမွာ တိုင္းျပည္အက်ိဳးကို ေဆာင္ႏိုင္မယ့္ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ေစခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ိဳးဟာ ဗလငါးတန္းနဲ႔ ျပည့္စံုရပါမယ္။
(အမ်ိဳးသား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီပါတီ ေခ်ာင္းဆံု။ ၁၇-၁၂-၈၈)

ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို ခန္႔မွန္းခ်င္လိုု႔ရွိရင္ အရင္တုန္းက ဒီေခါင္းေဆာင္ ဟာ ဘယ္လိုလုပ္ခဲ့သလဲ။ တကယ္ပဲ သယ္ပိုးခဲ့သလား။ တိုင္းျပည္ကပဲ ဒီေခါင္းေဆာင္ကို သယ္ပိုး ခဲ့တာလား။ ဒီေခါင္းေဆာင္က တိုင္းျပည္ကို သယ္ပိုးခဲ့တာလား ဆိုတာဟာ အမ်ားႀကီးစဥ္းစားဖို႔ လိုပါတယ္။
(ေခ်ာင္းဆံု။ ၁၇-၁၂-၈၈)

အမွန္ကို လုပ္ရတာဟာ အမွားကို လုပ္ရတာထက္ အင္မတန္ကိုမွ ခက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ အမွန္လုပ္တဲ့သူကသာ ေအာင္ျမင္ရမွာပါ။ အမွန္တရားလုပ္တဲ့ သူေတြကသာ ရံႈးရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္၊ ႏိုင္ရင္လည္း ႏိုင္ရမယ္ဆိုတာ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အမွန္တရားအရ မလုပ္တဲ့ သူေတြကသာ ရံႈးရင္လည္း ရံႈးရမယ္။ ႏိုင္ရလည္း ရံႈးရမယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး မအူပင္။ ၁၄-၁-၈၉)

က်မတို႕ ၁၉၈၈ က က်ဆံုးသြားတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးေတြဆိုရင္ အသက္သာေပ်ာက္သြားတယ္ သူတို႔ကို ဆံုးရံႈးတယ္လို႔ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ သူတို႔ဟာ ေအာင္ျမင္ျခင္းပဲ။ အဲ့ဒီဟာကို စိတ္ထဲမွာ စြဲထား ၾကပါ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး မအူပင္။ ၁၄-၁-၈၉)

ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရး လုိခ်င္တယ္ဆိုတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွ တိုက္ခိုက္ေစခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ စြဲျဖဳတ္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုအမ်ားၾကီးဟာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ ကင္းေ၀းစြာနဲ႔ ကိုယ့္အသက္ ေမြး၀မ္းေက်ာင္းကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လႈပ္ရွားႏိုင္ေအာင္လို႔ ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီအတြက္ တိုက္ေနၾကတာပဲ။ အားလံုးက ဒီအခြင့္အေရးကို လိုခ်င္ရင္ အားလံုးက လႈပ္ရွားရမွာပဲ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး မအူပင္။ ၁၄-၁-၁၉၈၉)

က်မတို႔ ေခတ္မွာ က်မတို႔ ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္မို႔လို႔ ဒီတိုင္းျပည္ ျပည္သူလူထုကို အေၾကာက္ တရားကေနၿပီးေတာ့ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြရလာတယ္။ ဒီအခြင့္ အေရးကို လက္လႊတ္ဆံုးရံႈးမခံပါနဲ႔။ ဒီလိုျပည္ေထာင္စုအသစ္ တည္ေထာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးေတြကို လက္လႊတ္လိုက္ရင္ က်မတို႔ဟာ သမိုင္းေပးတာ၀န္ မေက်ပြန္သူေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ အင္မတန္မွ အျပစ္တင္စရာ ျဖစ္မွာပဲ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး မအူပင္။ ၁၄-၁-၁၉၈၉)

က်မတို႔က ျပည္သူလူထုကို အားကိုးတယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားကိုးၾကပါ။ ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အထင္မေသးၾကပါနဲ႔။ လူထုရဲ႕ အင္အားဆိုတာ အင္မတန္မွ အေရးႀကီးပါတယ္။ လူထုရဲ႕ အင္အားဆိုတာကို မေလးစားဘဲ မေနႏိုင္ပါဘူး။ က်မတို႔ကလည္း ေလးစားတယ္။ ေနာင္ လည္း အစိုးရအဆက္ဆက္က ေလးစားသင့္တယ္။ ျပည္သူလူထုကို ေလးစားတဲ့ အစိုးရ မ်ိဳးကို က်မတို႔ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါမွ တိုင္းျပည္မွာလည္း အက်ိဳးျဖစ္ေစမယ္။ ျပည္သူလူထုလည္း စိတ္ခ်မ္းသာလာမယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး မအူပင္။ ၁၄-၁-၁၉၈၉)

ဒီအခ်ိန္မွာ သတၱိရွိရွိနဲ႔ လုပ္လိုက္လို႔ရွိရင္ ေနာင္က်ရင္ က်မတို႔ဟာ မေၾကာက္ၾကရတဲ့ ေခတ္ကို ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ေၾကာက္ၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္သေလာက္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့လို႕ရွိရင္ ေနာက္ဆက္ျပီးေတာ့ ေၾကာက္ေနရတဲ့ စနစ္ကို ရွင္သန္ေအာင္ လုပ္ေပးသလို ျဖစ္သြားပါမယ္။ လူတေယာက္အေနနဲ႔လည္း အမ်ားၾကီး ဂုဏ္သိကၡာက်ပါတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ အားလံုးက မွန္တာ လုပ္ရလို႔ရွိရင္ ေၾကာက္ေနလည္း လုပ္ရမွာပါ။
(ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာ ေရႊဒဂၤါးေက်းရြာ။ ၁၄-၁-၈၉)

ဒီမိုကေရစီ လုိခ်င္တဲ့ လူမ်ားဟာ မုန္းတဲ့စိတ္နဲ႔ တိုက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ တိုက္ေန တာပဲ။ ျပည္သူလူထုအေပၚ ေမတၱာရွိလို႔၊ တိုင္းျပည္အေပၚ ေမတၱာရွိလို႔၊ ျပည္သူလူထု ခံေနရတာ၊ တိုင္းျပည္ခံေနရတာ၊ ျပည္ေထာင္စုႀကီး နစ္နာေနတာကို မၾကည့္ရက္လို႔ ေမတၱာစိတ္နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ၀င္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။
(ျမတ္ေမတၱာသေဘၤာ ေရႊဒဂၤါးေက်းရြာ။ ၁၄-၁-၈၉)

က်မတို႔ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈအထဲမွာ ပါ၀င္လာတာဟာ အာဏာလိုခ်င္လို႔ ပါ၀င္လာတာ မဟုတ္ ပါဘူး။ တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္ခ်င္လို႔ ပါ၀င္လာၾကတာပဲ။ က်မတို႔ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အတြက္ေရာ၊ လႈပ္ရွားမႈအထဲမွာ ပါ၀င္ေနၾကတဲ့ ျပည္သူလူထု အတြက္ေရာ၊ အဓိက စကားလံုးဟာ အာဏာ မဟုတ္ပါဘူး။ တာ၀န္ပါ။ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ ျပည္သူလူထုအေပၚမွာရွိတဲ့ တာ၀န္အရ ဒီလႈပ္ရွားမႈ ထဲမွာ အားလံုးပါ၀င္ေနၾကတာပါ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး က်ံဳမေငး။ ၁၅-၁-၈၉)

က်မတို႔ဟာ မွန္ကန္တဲ့နည္းနဲ႔ လိုခ်င္တာကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ ရွိေအာင္လို႔ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ရမယ္။ တျခားလူေတြကိုလည္း ဒီလို အရည္အခ်င္းေတြရွိေအာင္ ျပဳစုပ်ိဳး ေထာင္ေပးရမယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ က်မတို႔ဟာ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ႏိုင္ငံတခု ျဖစ္လာမယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး က်ံဳမေငး။ ၁၅-၁-၈၉)

တခ်ိဳ႕က ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အားလံုးက ဗိုလ္ခ်ည္းပဲလို႔ ထင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ အားလံုးတန္းတူရည္တူလို႔ ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။ အားလံုးဟာ တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရး ရွိတယ္လုိ႔ ေျပာတာပဲ ျဖစ္တယ္။ အားလံုးမွာရွိတဲ့ တန္းတူညီတူ အခြင့္အေရးနဲ႔ အမ်ားအက်ိဳး ေဆာင္မယ့္ သူေတြကို ေရြးထုတ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ဆိုတာ ရွိတယ္။ ဒါကိုေျပာတာပဲ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရံုး က်ံဳမေငး။ ၁၅-၁-၈၉)

ရပ္ကြက္ညီလာခံေတြ လုပ္တဲ့အခါ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းတဲ့လူေတြကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ ပညာ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့လူကို ေရြးခ်ယ္ပါ။ အက်င့္စာရိတၱနဲ႔ အရည္အခ်င္း ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေရြးရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ က်မကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ အက်င့္ စာရိတၱေကာင္းတဲ့လူကို ေရြးၾကပါ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး က်ံဳမေငး ၁၅-၁-၈၉)

အစိုးရဟာ ျပည္သူလူထု ဆင္းရဲေနတဲ့အခါမွာ ဇိ္္မ္နဲ႔ေနဖို႔ မစဥ္းစားသင့္ဘူး။ ေနာက္တက္မယ့္ အစိုးရဟာ အင္မတန္မွ ရုန္းကန္ရမည့္ အစိုးရပါ။ အဲ့ဒီေတာ့ ေနာက္တက္မယ့္အစိုးရထဲမွာ ၀ိုင္း ၀န္းၿပီး ကူညီပါ၀င္လိုတဲ့ သူမ်ားဟာ ေနရာလိုခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ အာဏာလုိခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ ခ်မ္းသာခ်င္လို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ ျပည္သူ႔အက်ိဳးဖို႔ အနစ္နာခံလိုတဲ့ လူမ်ိဳးျဖစ္ဖို႔လုိပါတယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး က်ံဳမေငး။ ၁၅-၁-၈၉)

သူမ်ားမွားလို႔၊ သူမ်ား မဟုတ္တာလုပ္လို႔ ကိုယ္လည္း လိုက္လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္လည္း သူတို႔နဲ႔ အတူ တန္းတူျဖစ္သြားမွာပဲ။ ကေလးက ငိုလို႔ လူႀကီးကပါ လိုက္ၿပီး ေျခေဆာင့္ငိုလို႔ရွိရင္ လူႀကီးသာ သိကၡာက်မွာေပါ့။ ကေလးကေတာ့ ကေလးမို႔လို႔ ငိုတယ္ဆိုျပီး ေဘးကေန ခြင့္လႊတ္ ၾကရမွာေပါ့။ လူမ်ားေတြ ဂုဏ္သိကၡာမရွိလို႔ ကိုယ္က ဂုဏ္သိကၡာမရွိတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ရမယ္ ဆိုတာ မျဖစ္ေစရဘူး။ မျဖစ္သင့္ဘူး။ အဲ့ဒီေတာ့ က်မတို႕ စည္းရံုးေရးလုပ္တဲ့အခါ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ပုတ္ခတ္တာ၊ မမွန္ကန္တဲ့ နည္းနဲ႔ တုိက္ခိုက္တာ မလုပ္ၾကပါနဲ႔။ မူေတြကိုပဲ တိုက္ခုိက္ၾကရပါ့မယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး က်ံဳမေငး ၁၅-၁-၈၉)

ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့အခါမွာ ပထမဦးဆံုး က်မတို႔ လိုခ်င္တာက လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာ ပိုင္ခြင့္ပဲ။ လူကိုသာ ခ်ဳပ္ထားႏိုင္မယ္။ စိတ္ကိုေတာ့ မခ်ိဳပ္ထားႏိုင္ဘူး။ ဒီလို မခ်ဳပ္ထားႏိုင္တဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္မွ ၂၆ႏွစ္ လံုးလံုး လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာပိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့အထဲက ျပည္သူလူထုဟာ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈႀကီးထဲကို သတၱရွိရွိနဲ႔ ၀င္ခဲ့ၿပီ၊ စခဲ့ၿပီ။ ဒီလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ဆံုးခန္းတိုင္ေအာင္၊ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္သြားရမယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး လပြတၱာ။ ၁၅-၁-၁၉၈၉)


ေဖေဖက ေျပာခဲ့တယ္။ လုပ္ရဲတာ သတၱိမဟုတ္ဘူး။ ခံရဲတာဟာ သတၱိတဲ့။ ခံရဲတယ္ဆိုတာလည္း အမွန္တရားအတြက္ ခံရဲတာကို ေျပာတာ၊ မမွန္ကန္တဲ့ ကိစၥအတြက္ ခံရဲတာ သတၱိမဟုတ္ဘူး။ ဒါဟာ လူမိုက္ရဲ႕ ထံုးပဲ။ က်မတို႔ဟာ လူမိုက္ေတြ မဟုတ္ဘူး။ အင္မတန္မွ ပညာအေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ လူထုဆိုတာ က်မ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒီလို အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့ ျပည္သူလူထုကမွ ေခတ္သစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ႏိုင္မွာပါ။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး လပြတၱာ။ ၁၅-၁-၁၉၈၉)

ကိုယ့္တိုင္းျပည္အတြက္ အသက္ကို ေပးရတယ္ဆိုတာ အင္မတန္မွ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတယ္။ အင္မတန္မွ သင့္ေတာ္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ မိမိရဲ႕ တိုင္းျပည္ကို အားလံုးထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ ကိုယ္ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ မိသားစုထက္ ပိုၿပီး ခ်စ္ရမယ္။ မိမိရဲ႕ မိဘမ်ားထက္လည္း ပိုၿပီးခ်စ္ရမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ ဒီတုိင္းျပည္က ဒီမိသားစု၊ ဒီမိဘအားလံုးကို ေမြးထုတ္လိုက္တဲ့ တုိင္းျပည္ပဲ။ အားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူး ရွင္ပဲျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုအားလံုးရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံကို အျမဲပဲ အထြတ္အျမတ္ ထားရမယ္။ ဒီႏိုင္ငံအတြက္ဆိုရင္ ဘာပဲ စြန္႔ရ၊ စြန္႔ရ စြန္႔ႏိုင္တဲ့ သတၱိရွိရမယ္။ လူတိုင္း လူတိုင္း အတြက္ အစြန္႔ႏိုင္ဆံုး၊ တန္ဖိုးအရွိဆံုးအရာကေတာ့ မိမိရဲ႕ အသက္ပဲ။ အဲဒီေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ တန္ဖိုး အရွိဆံုး အသက္ကို စြန္႔လႊတ္သြားတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ရဲေဘာ္ေတြကို ေထာက္ထားေသာအားျဖင့္ က်မတို႔ဟာ ဒီမိုကေရစီ ေအာင္ျမင္တဲ့ အထိ ခ်ီတက္သြားရမယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး လပြတၱာ။ ၁၅-၁-၁၉၈၉)

ဒီေခတ္ဟာ ဒီမိုကေရစီ အုတ္ျမစ္ခ်တဲ့ ေခတ္ပဲ။ အုတ္ျမစ္ခ်ၿပီးေတာ့မွ အေပၚက အေဆာက္ အဦးႀကီးကို တည္ေဆာက္ရမွာ။ က်မတို႔ဟာ အုတ္ျမစ္ခ်တဲ့ လူေတြဆိုေတာ့ ပင္ပင္ပန္ပန္းနဲ႔ လုပ္ၿပီးေတာ့ တကယ့္အႏွစ္သာရကို ခံစားသြားရခ်င္မွ ခံစားသြားရမယ္။ ကိစၥမရွိပါဘူး၊ ေနာင္လာ ေနာက္သားေတြ၊ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားဟာ က်မတို႔ ခ်ခဲ့တဲ့ အုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ဒီမို ကေရစီႏိုင္ငံႀကီးကို တည္တည္တဲ့တဲ့ တည္ေထာင္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရးေတြကို ခံစားသြားမယ္ဆုိရင္ က်မတို႔အတြက္ အမ်ားႀကီး ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္ပါတယ္။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး လပြတၱာ။ ၁၅-၁-၁၉၈၉)

ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားဟာ ဘယ္လုိပဲ ဖိႏွိပ္မႈေတြရွိရွိ၊ ဘယ္လိုပဲ သူမ်ားေတြ ဘယ္လုိလုပ္လုပ္၊ ဘယ္လိုပဲ သူမ်ားေတြ ညစ္ပတ္ညစ္ပတ္၊ တို႔တေတြကေတာ့ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း စင္စင္ၾကယ္ ၾကယ္နဲ႔ တိုင္းျပည္အက်ိဳးေဆာင္တဲ့ လူငယ္ေတြ ျဖစ္ေအာင္ေနမယ္။ ေနာင္တေခတ္က်လို႔ ရွိရင္လည္း တိုင္းျပည္အက်ိဳး ဆက္ၿပီးေဆာင္မယ့္ လူႀကီးေတြ ျဖစ္ေအာင္ ေနမယ္ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ထားၾကပါ။
(လြတ္လပ္ေရးေက်ာက္တိုင္ေရွ႕ ဘီတြတ္ေက်းရြာ။ ၁၅-၁-၈၉)

ေ၀ႆႏၱရာဟာဆိုရင္ အလြန္တရာမွ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အေလာင္းမင္းတရား ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ျပည္သူလူထုကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ဆင္ျဖဴေတာ္ကို လႈလိုက္တဲ့ အခါ ျပည္ႏွင္ဒဏ္ခံရတယ္။ ျပည္သူ လူထုရဲ႕ ဆႏၵကို မလိုက္ေလ်ာတဲ့ မင္းဆိုတာ မင္းက်င့္တရား ဆယ္ပါးနဲ႔လည္း မကိုက္ညီဘူး။ ျပည္သူလူထုကလည္း လက္မခံဘူးဆိုတာ က်မတို႔ ဗုဒၶဘာသာ တရားအရလည္း လက္ခံခဲ့တယ္။ ခရစ္ယာန္ တရားမွာလည္း မင္းေကာင္း မင္းျမတ္မ်ားဟာ ဂရုဏာနဲ႔ ေမတၱာနဲ႔ ဆက္ဆံရမယ္ ဆိုတာ ပါပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဘယ္ဘာသာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘာသာမေရြး၊ လူမ်ိဳးမေရြး မင္းေကာင္းမွန္ရင္ ျပည္သူလူထုကို မဆန္႔က်င္သင့္ပါဘူး။
(အဖြဲ႔ခ်ဳပ္႐ံုး ေျမာင္းျမ။ ၁၆-၁-၈၉)