ယေန႔စစ္တပ္ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ (၃)

လူငယ္မ်ား မိမိတို႔ လက္ရွိ ဘ၀ကို အမွန္ကို အမွန္တိုင္း၊ အရွိကုိ အရွိတုိင္း၊ သုံးသပ္ႏုိင္စြမ္း ကင္းမဲ့ေအာင္ ဖန္တီးထားသည့္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္ က်ေနာ္တို႔လို လူငယ္မ်ား ႀကံဳရာ၊ ျမင္ရာ၊ ထိေတြ႔ကူးစက္ရာတို႔မွ အဘယ္ေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔တြင္း ၀င္ေရာက္ရန္ စိတ္ကူးေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၾကပါသနည္း။ ဗိုလ္ေလာင္း ပထမႏွစ္ သင္တန္းသား ဘ၀မွ ျပင္ပ အရပ္သားတုိ႔ မသိႏုိင္ေသာ ေလ့က်င့္သင္ၾကားမႈ ဘယ္လိုရွိခဲ့ပါသနည္း ဆုိသည္ကို ယခု တပတ္တြင္ တင္ျပသြားပါမည္။

တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးအတြက္ အသက္ပင္ေပးကာ၊ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနသည္ဆိုေသာ တပ္မေတာ္ အစုိးရ လက္ထက္၊ အရာရာသည္ အသိပိတ္။ အျမင္ပိတ္ျဖစ္၍ ဘ၀ အေတြ႔အႀကံဳ ႏုနယ္ေသးသူ လူငယ္တုိ႔ ျမင္ျမင္ရာ အားက် မက္ေမာလာသည္မွာ မဆန္း။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံႀကီး ၿပိဳကြဲပ်က္စီးမည့္ ေဘးအႏၱရာယ္ ေခ်ာက္ ကမၻားႀကီးထဲ က်လုတဲတဲ အေျခအေနဆိုးႀကီးအတြင္းမွ လက္မတင္ေလး လြတ္ေျမာက္ေအာင္ စြန္႔စား ကယ္တင္ ေစာင့္ေရွာက္ကာ၊ ယေန႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနခဲ့ ရသည္ဆိုေသာ တပ္မေတာ္ အစုိးရ (ေခၚ) ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ လက္ထက္၌ တုိင္းျပည္ႀကီး ယခင္ကႏွင့္ မတူ ထူးျခားစြာ ဖြံ႔ၿဖိဳး တုိးတက္ ေနၿပီ အစရွိသည့္ ေၾကျငာခ်က္မ်ားကို ယုံစားမိ၍၊ တုိင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ဳိးတို႔ကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္အံ့ ဟု ေႂကြး ေၾကာ္ၿပီး ျမန္မာ့မ်ဳိးခ်စ္ တပ္မေတာ္ႀကီးအတြင္း စစ္မႈတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ ၀င္ေရာက္ၾကသည့္ လူငယ္မ်ားထဲ တြင္ က်ေနာ္လည္း တဦးအပါအ၀င္ ျဖစ္ပါသည္။

ျပင္ပတြင္ အတန္းပညာ ဆက္လက္သင္ၾကားေရး အေျခအေနမွာ တတ္ေျမာက္ေခ်ာေမႊ႔ျခင္း မရွိႏုိင္သည္က တေၾကာင္း၊ အားမာန္ႏုပ်ဳိ တက္ႂကြ ျဖတ္လတ္သည့္ အရြယ္မို႔ အရာရာကို လက္ေတြ႔ ႐ႈျခင္း၊ စမ္းသပ္ေတြ႔ႀကံဳ လုိသည္ကလည္း တေၾကာင္း၊ တုိင္းျပည္အတြက္ စစ္သူရဲေကာင္း ဆန္ဆန္ ျဖစ္လိုစိတ္ကုိ အေျခခံ သင္ၾကား ေပးလိုက္ေသာ ျမန္မာ့သမုိင္းႏွင့္ အလြတ္က်က္ေျဖ အေတြးအေခၚမဲ့ ပညာေရးစနစ္၏ လႈံ႔ေဆာ္ တုိက္တြန္း ျမဴ ဆြယ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ မိမိလုိလားေသာ အတန္းပညာကိုလည္း တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းစြာ ဆက္လက္ သင္ယူႏုိင္မည္ဟု ယူဆကာ (အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏုိင္ငံမ်ားတြင္ တစ္ခုတည္းေသာ ကမၻာ့အဆင့္မွီ စစ္တကၠသိုလ္ ႀကီး ဟူေသာ ၀ါဒျဖန္႔ခ်က္ကို ယုံမွတ္၍) စစ္တကၠသိုလ္သို႔ တက္ေရာက္ သင္ၾကား ခြင့္ရေရးကို စတင္စိတ္၀င္စား လာခဲ့၏။

ျပည္တြင္းထုတ္ ျမန္မာသတင္းစာမ်ားမွ စာမ်က္ႏွာျပည့္ ေၾကျငာထားေသာ ဗိုလ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္ေခၚယူမည့္ အေၾကာင္း အထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ စာလုံးမည္းႀကီးမ်ားကိုဖတ္၍ မိမိ၏ မိဘမ်ားက သေဘာမတူ၊ ကန္႔ကြက္ေန သည့္ၾကားမွ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတဦး၏တုိက္တြန္းအားေပးမႈျဖင့္ စတင္ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါ၏။ ထုိအခ်ိန္ခါက စစ္တကၠသိုလ္ ဟူသည္ လက္ေတြ႔ရင္ဆုိင္ေျဖဆိုရန္ အလြန္ခက္ခဲေသာ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲမ်ား၊ ကိုယ္ေတြ႔ စစ္ေဆးေမး ျမန္းမႈမ်ားကို ေအာင္ျမင္စြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏုိင္ပါမွ တက္ေရာက္ခြင့္ရႏုိင္ေသာ၊ ေတာ္တန္ယုံ သာမန္အရည္အခ်င္း၊ စိတ္ခံယူခ်က္၊ က်န္းမာေရး၊ ကိုယ္ကာယ သာမန္ သန္စြမ္းမႈမွ်ျဖင့္ ဗုိလ္ေရြး (ေခၚ) စစ္တကၠသိုလ္ ဗုိလ္ေလာင္း၊ ေရြးခ်ယ္ျခင္း စားေမးပြဲကို လုံး၀ မေအာင္ျမင္ႏုိင္ဟု (ေက်ာင္းသား လူငယ္မ်ားအၾကား ၀ါဒျဖန္႔ထား၍) တိတ္တခိုး နာမည္ႀကီး ေနေသာ ပညာသင္ၾကားေရး မဟာေက်ာင္းေတာ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ ေနေပသည္။

စစ္တကၠသိုလ္၏ နာမည္ကပင္ Defence Services Academy (ေခၚ) စစ္အတတ္ပညာသင္ အကယ္ဒမီ မဟာ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး ဟု ေလးစားအားက်ဖြယ္ မွည့္ေခၚထားေ၀ရာ က်ေနာ္တို႔လို ဘာမွ မသိသည့္ လူငယ္ထု အားက် မက္ေမာမည္ဆုိလည္း မက္ေမာေလာက္ပါေပသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္း စစ္အစိုးရ၏ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးစနစ္ ကလည္း အေတာ္၀င္ အရွိန္အဟုန္ ေကာင္းေကာင္း၊ တြင္တြင္ႀကီး ေၾကျငာ အားေကာင္း သည္ျဖစ္ရာ ဘာမွမသိ နားမလည္၊ အသိမႂကြယ္ေသးေသာ က်ေနာ္တို႔ အရြယ္မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ အရင္းခံရွိေသာ လူငယ္အေတာ္ မ်ားမ်ားမွာ ေခတ္စနစ္ႏွင့္ အနာဂတ္ေရး ဘာမွႀကိဳတင္မတြက္အခ်က္၊ မသုံးသပ္ဘဲ၊ စစ္အာဏာရွင္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး မ်ား၏ စစ္တပ္အင္အား ႀကီးထြားေရး တစ္ခုတည္းအတြက္ ခ်မွတ္ က်င့္သုံး ေနေသာ၊ စစ္ မဟာဗ်ဴဟာ၊ ေအာင္ျမင္ရန္ ၀ါဒျဖန္႔ က်ဳံးသြင္းျဖဴဆြယ္ရာ ေနာက္သို႔ ျမန္မာတုိင္းရင္းသား လူငယ္ တခ်ဳိ႕ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လုိက္ခဲ့ မိၾကသည္မွာ အမွားဟု မဆိုႏုိင္ေပ။

ထို ေခတ္ေရစီးေၾကာင္းအတိုင္းပင္ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္ေရး စာေမးပြဲတြင္လည္း ဤစနစ္မ်ဳိး၊ ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ အရည္အခ်င္းစစ္ စာေမးပြဲကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏုိင္သည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ား တည္ရွိေနသည္ကို လည္း အံ့ၾသစြာ ေတြ႔ရွိရ၏။ ဗုိလ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္ေရး စာေမးပြဲ မဆိုထားႏွင့္ စစ္တပ္အေၾကာင္း ဘာဆိုဘာမွ ေရရာစြာ မသိခဲ့ဖူးသည္ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ မိတ္ေဆြ တစ္ဦး၏ စီစဥ္ေပးခ်က္ျဖင့္ ဗုိလ္ေရြးစာေမးပြဲ အတြက္ အနီးကပ္ က်ဴရွင္တက္ခဲ့ရေသး၏။ အဆိုပါ က်ဴရွင္ ဆရာ၏ ႀကိဳတင္စီစဥ္ ခ်ိတ္ဆက္မႈျဖင့္ ဗုိလ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္ေရး တာ၀န္က်ေသာ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး အဆင့္ရွိသူ တစ္ဦး၏ ေနအိမ္သို႔ (ညအေမွာင္ထုကို အကာ အကြယ္ယူ၍) ၎ႏွင့္အတူ သြားေရာက္ၿပီး ထုိအရာရွိႀကီးကို တန္စုိးလက္ေဆာင္ႏွင့္၊ ေငြေၾကးမ်ား (ဂါရ၀ျပဳ ကန္ ေတာ့သည္ ဟုဆုိကာ) လာဘ္ထိုးခဲ့ရေသး၏။ ထုိအခ်ိန္အထိ ထိုေခတ္ ထုိစနစ္၏ ဆုိး၀ါး ရင္ေလးဖြယ္ ေကာင္း လွေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ ဆုိးက်ဳိးမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ဘာဆုိဘာမွ ေရေရရာရာ က်ေနာ္မသိ၊ သိေအာင္လည္း အားမထုတ္ခဲ့၊ ထုိအခ်ိန္က က်ေနာ့္ ဦးေႏွာက္ထဲသိသည္မွာ က်ေနာ္သည္ တေန႔ေသာ အခါတြင္ မိမိျဖစ္လိုေသာ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္း ရတနာ တဦးျဖစ္လာလိမ့္မည္ဟုသာ ေမွ်ာ္လင့္ ယုံၾကည္လွ်က္ ရရာ၊ ႀကံဳရာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ ေအာင္ျမင္ေရးကိုသာ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးစားခဲ့၏။ ႏုိင္ငံ့သားေကာင္းရတနာ ဟူသည္ ကိုယ္က်င့္စာရိတၱ အရာတြင္ မတရားမႈ၊ ကင္းရွင္းသူ၊ ႐ုိးသား ေျဖာင့္မတ္သူ ျဖစ္ရမည္ဆိုသည္ကို သိေတာ့၏။ ထုိသို႔ ေငြေၾကးျဖင့္ လာဘ္ထုိး၍ အခြင့္အေရး တခုကို ေတာင္းဆုိျခင္းသည္ အက်င့္စာရိတၱကို ပ်က္ဆီးေစတတ္ ေၾကာင္း ထုိအခ်ိန္က က်ေနာ္ နားမလည္ေပ။

က်ဴရွင္ ႀကိဳတက္ထားေသာေၾကာင့္လား၊ ေငြေၾကးကန္ေတာ့ထား၍ လားေတာ့ မသိပါ။ ဗုိလ္ေလာင္း ေရြးခ်ယ္ ေရး စာေမြးပြဲကို ေခ်ာေမာစြာ ေျဖဆိုႏုိင္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္တကၠသိုလ္ တက္ေရာက္ရန္ ေခၚယူသည့္ အေၾကာင္းၾကားစာ ေနအိမ္သို႔ ေရာက္လာပါသည္။ မိဘမ်ားကေတာ့ ၀မ္းမသာပါ။ တားျမစ္၍ မရမည့္အတူ က်ေနာ့္ကို ျဖစ္လိုရာ ျဖစ္ေစဟု လႊတ္ေပးလုိက္၏။ သို႔ေသာ္လည္း လိုအပ္မည့္ ေငြေၾကးစရိတ္ကိုေတာ့ လုံေလာက္ေအာင္ ေထာက္ပံ့ ေနမည့္ အေၾကာင္းႏွင့္ က်ေနာ့္အား တုိင္းျပည္မွ အမွန္တကယ္ အားထား ယုံၾကည္ရမည့္ သားေကာင္း စစ္သည္ တစ္ဦးအျဖစ္ ေရာက္ေအာင္သာ ႀကိဳးစားပါဟု ဖခင္မွ မွာၾကားလုိက္၏။ ထုိအခ်ိန္မွစ၍ အသက္ ၁၉ ႏွစ္ အရြယ္ က်ေနာ္သည္ တခါမွ မခြဲဘူးေသာ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္ ညီအကိုသားခ်င္းမ်ားအား ခြဲခြာကာ၊ ေနာင္တေခတ္၏ ေအာင္ စစ္သည္၊ သားေကာင္း ရတနာ တဦးအျဖစ္ မိမိဘ၀ကို ျမႇင့္တင္ တည္ေဆာက္ရန္ လက္ေတြ႔ဘ၀ ခရီးကို စတင္ ခဲ့ပါ၏။

စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္း သင္တန္းသို႔ တက္ေရာက္ ပညာသင္ၾကားရန္အတြက္၊ မဏာမ ေရြးခ်ယ္ထားျခင္း ခံရေသာ လူငယ္ ၃၀၀ နီး ပါးခန္႔သည္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီးမွ တဆင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕သို႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ၿပီး၊ မႏၱေလး ၿမိဳ႕မွ တဆင့္ ေမၿမိဳ႕၊ ပန္းၿမိဳ႕ေတာ္၊ ႏွင္းၿမိဳ႕ေတာ္၊ ေတာင္ေလွခါးၿမိဳ႕ေတာ္ (ေခၚ) ငါးမည္ရၿမိဳ႕ျဖစ္မည့္ ျပင္ဦးလြင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးသို႔ တ႐ုတ္ျပည္လုပ္ စစ္ကားမ်ားျဖင့္ စီးနင္းေရာက္ရွိခဲ့ၾကေလၿပီ။

စစ္သကၠသိုလ္သို႔အ၀င္

ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခမ္းနားႀကီးက်ယ္လွေသာ စစ္တကၠသုိလ္ ေက်ာင္း၀င္းႀကီးကုိ ၾကည့္၍ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ လူသစ္မ်ားမွ အေတာ္ေက်နပ္ဂုဏ္ယူ မိၾကေပသည္။ စီနီယာ ဗိုလ္ေလာင္းမ်ားမွာ ခြင့္ျပန္ေနဆဲ ကာလျဖစ္၍ စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္း၀င္းႀကီး တခုလုံးတြင္ မိမိတို႔ ပထမႏွစ္ ဗိုလ္ေလာင္းလ်ာ လူသစ္ေတြခ်ည္းသာ ျဖစ္ရာ၊ လြတ္လပ္စြာပင္၊ ဟုိေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဒီေလွ်ာက္ၾကည့္၊ ဘယ္ေနရာ ၾကည့္ၾကည့္ လွပစြာ ဖန္တီးထားေသာ ႐ႈခင္း မ်ားေၾကာင့္ အေတာ္ပင္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾက၏။ မည္သို႔ပင္ လွပေသာ အလြမ္းဓါတ္ကေတာ့ မေပ်ာက္ေသးေပ။ ေရာက္ရွိၿပီး ရက္ပိုင္းအတြင္းတြင္ပင္ ဗိုလ္ေလာင္း အားလုံးအား ေမၿမိဳ႕ စစ္ေဆး႐ုံႀကီးသို႔ ေဆးစစ္ရန္ ေခၚေဆာင္ သြားပါသည္။ ထုိအခ်ိန္က်မွ ေမၿမိဳ႕၏ ၿမိဳ႕လယ္႐ႈခင္း ပသာဒ ကို စတင္ေတြ႔ျမင္ရျခင္းျဖစ္၏။

ျပင္ဦးလြင္၏ ၿမိဳ႕တြင္းတေနရာ

စစ္ေဆး႐ုံတြင္ ေဆး စစ္ျခင္း ခံယူၾကရရာ၌ လူပ်ဳိ၊ လူလႊတ္မ်ား ျဖစ္သူ က်ေနာ္တို႔ အားလုံးအတြက္ အရွက္တရား အကုန္ႀကံဳခဲ့ၾကရသည္။ ဖင္ကုန္း၊ ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေလးဘက္ေထာက္ အီးေပါက္ဟု၊ အရပ္သားဘ၀က ေလွာင္ေျပာင္ သေရာ္ခဲ့ၾကသည့္အတုိင္း မိေမြးတုိင္း၊ ဖေမြးအတုိင္း ဆရာ၀န္ႏွင့္ နာ့(စ္)မ မ်ားေရွ႕တြင္ ခၽြတ္ျပရကာ တကိုယ္လုံး ေဆးစစ္ ျခင္းကို ခံရ၏။ လူပ်ဳိ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ က်ေနာ္တို႔မွာ နာ့(စ္)မ ေလးမ်ား ေဘးတြင္ထား၍၊ မ်က္ႏွာျပင္မ်ား ရဲထြက္ ေအာင္ (အနည္းငယ္ေတာ့ ပိုေရးထားပါသည္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကိုယ္တုိင္ပစၥည္း လက္ရာမြန္တခုကို ယခုမွ ေပၚေပၚထင္ထင္ ထုတ္ႂကြားခြင့္ရမည့္ ပုံစံျဖင့္ စပ္ၿဖီးၿဖီးပါ) ရွက္စိတ္ျဖစ္သည္အထိ ေဆးစစ္ျခင္းကို ခံရပါသည္။ တကိုယ္လုံး ခၽြတ္ျပရၿပီး တဖန္ေလးဘက္ကုန္းဆို၍ ဘုမသိဘမသိ ေလးဘက္ေထာက္ ျပရျပန္ပါသည္။ ဆရာ၀န္ႏွင့္ မွတ္တမ္းတင္သူ နာ့(စ္)မတို႔က တင္ပါးေနာက္မွ ၾကည့္ၿပီး ေခ်ာင္းဆိုး၊ ေခ်ာင္းဆိုးဟု ေျပာျပန္၏။ ေခ်ာင္းဆုိးျခင္းဆိုသည္မွာ လည္ေခ်ာင္းယားမွ၊ ေရာဂါရွိမွ သ႐ုပ္မွန္ ေခ်ာင္းကို ဆိုးႏုိင္မည္ ျဖစ္ရာ၊ ယခု ကဲ့သို႔ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္၊ မြန္ထူေနရသည့္အထဲ၊ ေလးဘက္ကလည္း ေထာက္ထားရေသးသည္ (ေခြးေလး တေကာင္ပမာ လုံးတီးပါ) ဒီၾကားထဲ ဒီဆရာ၀န္က ေခ်ာင္းဆိုးခုိင္းေသးသည္။ နာ့(စ္)မေလးေတြက က်ေနာ္တို႔ကို ၾကည့္ေနသည္ဟု (က်ေနာ့္အထင္) က်ေနာ္ေတြးမိေလ။ ရွက္ေလ။ ….. ျဖစ္ခ်င္အုံးဟဲ့ စစ္သားဟုသာ စိတ္ထဲက ေတြးေနမိပါ၏။

ဟူး….. သက္ျပင္း ေမာေတာ့ ခ်မိသည္ ထင္ပါသည္။ ျမန္ျမန္ၿပီး ၿပီးေရာ၊ ေဘာင္းဘီ ျပန္၀တ္ခ်င္လွပါၿပီ။

ကိုယ္ကာယပိုင္း ေဆးစစ္ၿပီးေသာ္လည္း၊ ဆုိက္ဂုိဟု ေခၚေသာ စိတ္ပညာ က႑မွ စိတ္ခံယူခ်က္ စိတ္ဓါတ္ႏွင့္ စိတ္အေျခအေနကို စစ္ေမးသည္။ စိတ္ပညာ ပါရဂူ ဟု ဆိုေသာ အူေၾကာင္ေၾကာင္ စစ္ဗိုလ္ဆရာ၀န္၏ ေၾကာင္ ေတာင္ေတာင္၊ အမ်ဳိးအမည္ခြဲျခား နားလည္ရန္ ခက္ခဲသည့္ ေမးခြန္းမ်ားကိုလည္း အူတူတူျဖင့္ ေျဖခဲ့ရေသး၏။ ဘာေတြ ဘယ္လို အေသးစိတ္ စစ္ေမးခံရ၍ ဘယ္လိုေျဖဆိုခဲ့သည္ကို ေကာင္းစြာ မမွတ္မိေတာ့ပါ။ ေဆးစစ္ျခင္း တြင္ ေအာင္ျမင္သူမ်ားစရင္း ေၾကျငာေသာအခါ က်ေနာ့္နာမည္ပါလာ၏။ ေဆးစစ္ျခင္းတြင္ က်႐ႈံးေသာ လူငယ္ တခ်ဳိ႕ ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ မိဘရပ္ထံ ျပန္ၾကရ၏။ ေဆးစစ္ျခင္း ေအာင္ျမင္ၿပီး က်န္ရွိသူ စုစုေပါင္း အေယာက္ (၃၀၀) နီးပါးမွ်သာ ပထမႏွစ္ သင္တန္းသားမ်ားအျဖစ္ ဆက္လက္ တည္ရွိခဲ့သည္။

ဗုိလ္ႀကီး ေနသူ (အၿငိမ္းစား တပ္မေတာ္ အရာရွိ တဦး)
ရည္ညႊန္း။ ။ Burma Digest Online Magazine

ဆက္လက္ဖတ္႐ႈရန္ အပိုင္း...... (၁). (၂). (၃).(၄)...

PDF ဖိုင္ျဖင့္ဖတ္လိုပါကဤေနရာတြင္ေဒါင္းလုပ္ လုပ္ယူပါ